The Lost City

Chapter 1

"Ang buhay ay pono ng mala imahinasyon katulad ng imahinasyon ng isang bata" .

"Hindi mawawala  sa ating isipan ang mga akala na sana ay may mangyayari na magpapabago kahit ito ay imposibling gawin  lalo nasa paningin ng mga tao o mortal."

"Pero pano kung ang simpling bagay ay napababago ang bagay na alam mong imposibling gawin kahit posibli naman."

"Maniniwala ka kaya kung ikaw na mismo ang may hawak nito. "_ _ _ Enchant the Holder

Nathalie POV

"Papa para saan po itong librong ito?" tawag atinsyon ko sa aking ama na may pinuponasan na isang bagay, ano kaya yun para siyang stick pero in fairness ang ganda ng disinyo.

"Ah wait lang anak hah! tataposin ko muna itong ginagawa ko"

Pero ano kaya ang  librong ito at sino naman kaya itong si kong tao man Chant the holder  hmm!  magic user kaya siya ......

Wait diba magic ,may magic ba sa mortal world eh! ang alam ko lang naman ay sa ibang mundo lang iyon nag e- exist or sa imahinasyon lang natin yun nangyayari ah!  at kundi sa fairytale.

Hindi sa hindi ako naniniwala pero ang nakakapagtaka lang may magic ba talaga.

Pero bakit naman ito napunta dito ang librong ito (nag-iisip habang hawak ang isang kamay ay nakahawak  sa ulo).

"Oh anak may inisip kaba" nabalik ulirat ako sa aking sarili ng magtanong si Papa.

"Ahh ano kasi Pa, nakita kupo kasi itong libro at may kunting nabasa din" sabay lahad ko sa libro at kinuha naman ni Papa ito ng walang pang-alinlangan.

"At Papa ano o sino po yang Chant the  Holder  " dagdag kupa sa sinabi ko.

Biglang tumingin sa akin si Papa at naka ngising nagsalita , nakakatakot ang ngisi ni Papa ngayun.

"Bakit anak interisado ka bang malaman kung ano o para saan ang librong ito at ano o sino ba talaga ang tinatawag na Chant the Holder" nakangisi pading pahayag sa akin ni Papa.

Biglang nagsitayuan ang balahibo konaman,ha! ,ano ba ang nangyayari kay Papa parang may nag-iba ho!nakakatakot na.

"Ahhhh Papa tinatakot mo ba ako,dahil  ba pinakialaman ko ang librong yan " sambit ko pabalik kay Papa dahil nakakatakot na kasi hung expression niya.

"Bakit mahal kong anak ,natakot kaba ni Papa" humakbang papalapit sa akin  si Papa habang sinasabi ang mga salitang iyon hakbang-hakbang at atras-atras naman ang ginawa ko at hanggang napasandal na lamang ako sa padir at ng biglang;

"Ahh Papa" pero ng tignan ko si Papa ay  naging siryusong expression na ang kanyang ipinapakita ,kaya sa subrang takot  ipinikit ko na lamang ang aking mga mata  habang ang puso ko naman ay subrang lakas ng kabog . Ah! grabe ngayon ko lang nakita si Papa na ganito ang ipinapakita niyang pakikitungo sa akin.

At biglang (habang kumakabog ng balis ang aking puso)

Biglang may nararamdaman akong bagay sa aking ulo kaya,
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
........."Papa naman eh!" eh! pano naman kasi akala kong anong bagay na lumapat sa ulo ko eh! ang kamay lang pala ni Papa at ang nakakabwisit ay ginulo pa talaga ang buhok ko.

"Papa naman ,ang hirap kaya mag-ayos ng buhok at  gugulohin niyo lang pala. Alam niyo namang papasok pa ako sa school ehhh!" pagmamaktol ko rito.

"Haha ang anak ko ,lumalaki kana talaga natakot kaba ni Papa kanina hahaha" ito yung nakakainis binibiro lang pala ako kanina ng magalimg kong ama .

Hayst akala ko talaga kanina mamatay na ako lalo na sa kaba .Ito talagang ama ko na we-weirdohan na talaga ako nito minsan,but still he's the best Papa in the world.

"Ehh Papa naman,ahm!Papa para saan po ba talaga ang librong yan at bakit meron tayo niyan"

"Interisado ka talagang malaman kong ano talaga ang librong toh!anak ha!"  eh nako-curious lang naman pero slight lang.

"Hindi naman masyado hmm!kunti lang"

"Gusto mo talagang malaman?" nakakonot noong tanong niya saakin.

"Ahhmm!kong pwede "

"Talaga bang gusto mo ng walang halong pang-alinlangan"ehh! Papa naman eh!ipinapahaba pa.

" Gustong-gusto kaya po  bilisan niyo na at sabihin niyo na kong ano o para saan batalaga yang libro na iyan"  kasi naman kating kati na akong malaman na iyon.

Malaking buntong hininga muna ang pinakawalan ni Papa bago nagsalita.

"Saang bahagi na ng libro ang nabasa mo na"

"Ahm!sa first page pa po ako"

Bumuntong  hininga na naman  uli si Papa,ano ba ang  problema nito.

"Ahh! Papa may problema ba"

"Ahm!wala naman anak,gusto mo ba talagang malaman kong ano talagang libron toh! aystt si Papa paulit ulit talaga.

" Huwag nalang po,ehh! paulit ulit naman po yung tanong niyo"

" Hahaha nahalata mo pala yun,talaga lang bang...."  "Huwag nalang  po at baka ma late pa ako sa school" pagputol ko sa sasabihin niya dahil muntik ko na talagang makalimotan na papasok pa pala ako.

"Ahh!ay oo nga pala (buti naman) oh!ito pala ang baon mo"sabay lahad sa tinapay at pera, kinuha ko naman yun
at agad sinukbit ang aking bag.

" Salamat Papa aalis napo ako"

"Sige mag-ingat ka"

Bago ako umalis hinalikan ko mona si Papa sa pisngi bago  sumakay at pinaandar ang aking motor.

Hindi naman kasi gaano kami kayaman na tao ,simpli lang kami mamuhay o mas tawagin na average people lang kami.

Kung sa pamumuhay naman ang trabaho ni Papa ay hindi ko pa alam.Pero ang ma a asure ko lang ay hindi magnanakaw si Papa .

Pero ito yong napaghahalataan ko  pagpapasok si Papa sa kanyang trabaho nagsosoot siya ng  suit at may dalang itim na parang cloak.

At kung tatanongin  ko naman siya kung ano ba talaga ang trabaho niya eh!tinatapik lang niya ang ulo ko saka sosootin na niya ang sumbrero niya at sasakay na siya sa kotse niya.

Kaya hindi ko talaga alam  ang trabaho niya .

At wala na akong plano para alamin pa iyon kahit weird ang kinikilos ni Papa, kasi paulit ulit lang naman yung gagawin niya pagtatanongin ko siya eh! kaya ulats wala akong alam miski katiting lang.