Chapter 2:
Ali's POV
"Hala.... tignan niyo kamukhang kamukha niya ang may-ari ng school nat'o"
"Wtf! Kamukhang kamukha niya talaga!"
"Super. Pareho silang maganda noh?! Ayiee...."
Na aano sila? Anong sabi nila? May kamukha daw ako? Maganda daw ako? Alam ko namang maganda ako noh... heehh😄 lahat naman tayo maganda noh...
Umupo na ako sa bakanteng table. Ang hirap na walang friend. Napa buntong hinga nalang ako.
Nilabas ko na ang foods ko. Oo tama iniisip niyo, I'm bringing my own food. My sakit kasi ako, asthma at sakit sa puso... ay nalimutan ko, adopted child lang ako pero mahal na mahal ako ng fake mom and dad ko. At syempre love na love ko rin sila.
"Ehem! Pwedeng maki-share ng table?" May biglang dumating na babae. Tumingin muna ako sa buong canteen nag hahanap ng empty table, ayaw kong may ka share lalong lalo na sa hindi ko kilala. Pero dahil wala ng empty table pina upo ko nalang siya.
"Uhmm... ako nga pala si Jane Molis" sabi niya habang ina abot yung kamay niya.
Ano na Ali? Kawawa oh kanini pa naka taas yung kamay niya! Sige na nga mag pa kilala na rin nga ako! Wala namang masama diba?
"Ah! My name is Ali Berbanzel" sabi ko ng naka ngiti. Inabot ko rin yung kamay niya at nakipag shake hands.
"Wow, nice name" sabi niya habang naka ngiti. Ngumiti na rin ako. Para fair...😆
"Anong grade kana?" Tanong niya.
"Grade 12. Ikaw?" Sagot ko.
"Same... What section ka?"
Tanong niya uli."Section A" sagot ko naman.
"What?! Same too" sabi niya naman. Ha? Same daw? Hindi ko naman siya nakita kanina ah."Wait, kung classmate tayo bakit hindi kita nakita kaninang nag pakilala? Nag tago ka?" Tanong ko. Tumawa naman siya.
Aba.... baliw ata to ah... tsk, tsk, tsk!
"Na late ako kanina. Kasi nag aaway si Mommy at Daddy ko" malungkot niyang sagot.
Ayy... sana hindi nalang ako nag tanong...
"Sorry... sana hindi nalang ako nag tanong. Malungot pala dahilan mo" sabi ko kay jane. Wait yun lang nag aaway lang parents niya tapos na lulungot na siya?
"Ok lang! Wala namang may paki alam sakin kahit parents ko"-jane.
"Anak ka nila kaya alam kong mahal at may paki alam yin sayo. Ano kaba!"-Me
Ayaw kong may nalulungot ng dahil sakin.
"Ay, tapos na pala akong kumain, sige alis na ako." Sabi ko saka tumayo.
"Wait! Pwede ba gayong maging friends?" Tanong niya.
Wala namang masama na maging friend ko siya diba?
"Ahh.. ok" maikli kong sagot.
"Tara sabay na tayong pumunta sa room" sabi niya saka pinulupot yung kamay niya sa kamay ko.FC niya ah. Heheh!! Joke lang.... best ko na siya simula ngayon. 😀
................Sa wakas nka dating na kami sa classroom. Ang ingay ah!tsk!
"Ouch!!!....." sigaw ni jane.
"Anong nang yayari sayo?!" Nilkasan ko yung bosses ko kasi ang inay talaga. May speaker pa!"Ang sakit!!" Sigaw niya uli habang tinatakpan ang tenga niya.
Dinala ko siya sa labas at tumakbo sa CR.
"Anong nangyari sayo?" Tanong ko.
"Uhhmm... may sakit kasi ako, hindi ko alam kung anong klase ng sakit. Basta kapag sobrang ingay sumasakit tenga ko." Sabi niya.
"Alam ba to ng parents mo?" Tanong ko. Umiling siya.
"Ikaw lang at ako ang nakaka alam" malungot niyang sabi.
Wow, bilib ako sa kanya. Mapag kakatiwalaan ata tong babaeng to eh. Kahit kakakilala lang namin sinabi na niya yung tinatago niyang nararamdaman na siya lang nakaka alam...
"Hoy. Secret lang natin yun ah?!" Sabi niya.
Hindi naman pwedeng tago lang yung sakit niya palagi, baka lumala.... sasabihin ko sa parents niya. Saka ko na sasabihin kung kilala ko na. At sa tamang panahon na siguro....
Tumango nalang ako at pumunta na kami sa ckassroom. Sakto dumating na si Ma'am. Ayon! Hindi na ma ingay!.
Umupo na ako na bigla ako ng biglang hinila ni jane ang upoan niya palapit sakin, at ngayon magka tabi na kami.
Author's message:
Thank you again! Sa susunod ulit!.________________________
2 Cast:Ali Berbanzel= Carissa Adee
Jhon Smith= Mattybraps________________________
YOU ARE READING
Under my ARMS
General FictionAko si Ali. Mabait, Masunurin, Matulungin akong tao. Pero pag may kaaway ako. Dapat na silang umatras, dahil matatamaan sila sa mga salita ko😎 Pero Hindi ko akalaing mayi lalaking dadating at susunod sa mga utos ko. Masaya kaming dalawa bilan...