The Chronicles of Hellas

Brotherhood

~ It's a hot Saturday afternoon.
Napakainit ng panahon yung feeling na bagong ligo ka lang e pinagpapawisan kana? Badtrip diba? Pag ganito ang panahon nakakaantok, actually inaantok nako sa kahihintay sa mokong na yun. Asan na kaya ang mokong na yun? Naiinis kong tanong sa sarili.

By the way guys ang tinutukoy ko nga pala ay ang pinsan kong si Arvin Strauss. Sa lahat ng pinsan ko siya ang pinaka close ko,kahit pa magkaiba kami ng personality ay talagang magkasundo kami para talaga kaming magkapatid. Siguro dahil sabay kaming lumaki at pareho kami ng mga hilig. We are both Otaku's at siyempre pareho kaming gamer, yun nga lang im better than him when it come's to that matter!! Hahaha.

I'm a year older than him, pero kung looks pagbabasehan mas bata akong tignan Hahaha. Magkasama kami sa lahat ng kalokohan, kabiguan at kasiyahan. We really are brother's after all.

Nagkahiwalay lang kami nung lumipat sila ng pamilya niya sa Korea. I'ts been 4 year's nung huli kaming magkita kaya di mawawala ang excitement.

Beep!!.. Beep!!..

Yow Bro?!.. malakas na sigaw ni Arvin sa labas ng bahay habang nakasakay sa kanyang pulang kotse. Just a moment bro! sagot ko habang namamadali kung kinuha ang aking Jacket at patakbong lumabas ng bahay.

Yow! Sashiburi! ( Long time no see!) bati niya. Same here sagot ko naman, angas ng auto mu a?! dagdag ko pa. Thanks for the compliment brader. Sabay abot ng kanyang kanang kamay and we do our crazy handshake mala NBA ang datingan hahahah. 

So let's go?? sabay play ng playlist ng paborito naming banda ang Linkin Park!

Mabilis niyang pinaharurot ang kanyang sasakyang na para bang may humahabol samin.

Arvin: By the way, how's vacation bro? saka kelan ka pala dumating? Dika man lang nagpasabi para nasundo man lang sana kita.

Me: Okay lang naman bale kararating ko lang nung Monday. Naboboring na nga ako e, buti na lang niyaya mu ako.

I'm not familiar with the place yet and i do not know anyone here.

"Palibhasa sa Japan ako pinanganak at lumaki,umuuwi  lang kami dito para dalawin ang lola ko at magbakasyon.Hindi din naman ako mahilig makihalubilo sa iba. Kahit sa japan bilang lang  sa daliri ang aking mga kaibigan. Mahirap daw kasi akung i-approach na para bang may masamang aura ang bumabalot sakin. I'm a type of person who's still in silence even if someone is talking to me especially if it is worthless. Sayang lang ang laway at oras ko kung ini-entertain ko sila. I easily get irritated and my patience is short. Sa katunayan maraming galit sakin kasi maangas daw ang dating ko.  Pero dipa ako nasasangkot sa anumang gulo, hanggat maaari ako na lang ang umiiwas. Pero parang ako ata ang iniiwasan e hahaha". Nangingiti na lang ako habang  naiisip ko to.

Me: Wait diba nasa Korea ka? Anung ginagawa mu dito sa Pinas? nagtataka kung tanong sa kanya.

Arvin: Yep actually kakauwi ko lang din Hahahaha. I'm just chillin bro. Hahahaha! I also came home to meet the girl i've met in social media. Smirk.. Sagot niya habang nakangiti.