Evden çıkar çıkmaz, arkasına bakmadan hızlı adımlarla evden uzaklaşıyordu. İki sokak ileri gittikten sonra durağa yaklaşırken cebinde sakladığı sigarasını çıkarıp yaktı. Hava sisli ve soğuktu. Biraz yavaşladı ve sigarasının keyfini çıkarmaya çalıştı. Durağa yaklaşınca sigarayı söndürdü. Boş olan durakta oturup otobüsün gelmesini bekledi. Fazla geçmeden otobüse binmişti.
Boş yer bulup oturdu. Kulaklığını takıp her gün açtığı şarkıyı açtı. Yine sözlerine takılıp dalmıştı.
_Üzülmüştüm, üzmüştüm biraz üşümüştüm de Kendime bile uzaktaydım, düştüm epeyce Belki öptüm, belki sevdim, belki senden bahsettim Ne fark eder? Şarkıya iyice dalmıştı ki yanındaki hareketlenmeyi fark etti.
Başını yanındaki koltuğa çevirdi. İşte yıllar sonra kalbinin ritmi değişmişti. O an yıllardır taş olan kalbi bir anda pamuk olmuştu. Adamın gözlerinin içine bakıyordu. Adam ne olduğunu anlamamış bir halde bakıyordu. Kızın gözlerinin içi parlıyordu
Adam fazla dayanamamıştı hem gülüyordu hem de kıza el sallıyordu. Kız birden başını iki yana salladı ve adama güldü.
-Pardon dalmışım.
Adam hala gülüyordu. Adamın gülüşü güzeldi. Adam güldü, Kadın öldü...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Büyük Patron
RomanceSeviyordu kız. Ne olursa olsun daima onunla birlikte olmak istiyordu. Daima ona ait olmak istiyordu. Kimsenin ne dediği umurunda değildi. Yanına gitti adamın. Adam güldü. Kadın Öldü...
