Stajyer || Taekook

3| İlk günden geç kalmak..

Keyifli okumalar 💜

Güzel uykumu bölen alarma karşılık rahatsızca kıpırdanıp derin bir nefes almıştım. Bugün işimde ilk günümdü. Tüm gün Doktor Taehyung ile olacaktım. Hataya yer vermediğini biliyordum. Bu yüzden ekstra özen göstermeliydim.

Saatin 07:15 olduğunu görmemle bıkkınlıkla yataktan kalkmış günlük rutinimi yerine getirmeye başlamıştım. Öncelikle çoşkulu bir müzik açıp mırıldana mırıldana banyoya girmiştim. Evde ben harici kimsenin olmaması işime geliyordu. Son ses müzikle banyoya girip ihtiyaçlarımı giderdikten sonra tekrar odama girip dolaptan giyeceğim uygun bir kıyafet arıyordum. Nasıl bir şey giymeliydim ki? Gömlek ve kot pantolon? Sade bir tişört?

"Aah.." usulca nefesimi bırakıp beyaz bir tişört alıp altına siyah kot çıkartmıştım. Hızla giyinip aynanın karşısına geçtiğim gibi saçlarımla oynamaya başlamıştım. Aynadan kendimi iyice süzüp mükemmel göründüğüme karar vermiştim. Küstahça aynadaki yansımama gülümseyip aşağı kata doğru, mutfağa inmiştim. Rastgele buzdolabına göz gezdirmiş ardından hastanede atıştıracağımı kendime söyleyip hızla evden çıkmıştım.

Bulunduğum yere hızla taksi çağırıp usulca beklemeye başladım. Kulaklığımı kulağıma takıp sabahın erken saatinin verdiği hafif rüzgar karşımı güneş ile derin bir nefes çektim ciğerlerime. İşimde kesinlikle başarılı olmalıydım. Bu yüzden güne dinç ve enerjik uyanmıştım. Tamam tamam uyuşuk bir şekilde uyanmıştım. Ama şu an dinç olduğumu biliyor ve hissediyordum.

Yaklaşan taksiciye doğru el sallayıp bekleyenin ben olduğunu belirttim. Taksi hızla yanıma yaklaştığında yavaşça içeri girdim.

"Günaydın Hyung." {Yazarın içinden abi demek geldi...} Gülümseyerek emniyet kemerimi bağladığımda şoför gülümseyip karşılık vermişti. Usulca başımı cama çevirip dışarıyı seyretmeye koyuldum.

Şoför, hastanenin önünde durduğunda ona dönüp gülümseyerek parayı uzatmış ardından arabadan inip hastanenin bahçesine giriş yapmıştım.

Bahçeye adımlar adımlamaz nedensizce içime bir inek oturmuştu. Alışkanlık yaptığım hareketimi yani başımı sağa döndürüp yeniden normale getirdiğim gibi nefes verdim. Saate baktığımda daha 08.00 olmasına on dakika vardı. Yavaş ve seri adımlarla hastaneye giriş yaptığımda içimi sızlatan görüntü ile karşılaşmıştım.

Koridorun bir ucuna çöküp ağlayan minik bir kız. Gözlerimin dolduğunu hissettiğimde titrek bir nefes verip kızın yanına doğru adımladım. Yanına vardığımda yavaşça diz çöküp bacaklarını kendine çeken kızın ellerinden tutmuştum. Ağlak gözlerini bana çevirdiğinde güven verici bir bakış yollamıştım.

"Sorun ne küçüğüm?" Ellerini başından çekip bana bakmasını sağlamıştım. Hiçbir şey demeden burnunu çektiğinde devam etmiştim.

"Sana zarar vermeyeceğim. Bana anlatabilirsin hm?" Yanaklarındaki gözyaşlarını elimin tersiyle silip, gözyaşından olsa gerek yüzüne yapışan saçlarını geriye yatırmıştım. Bakışlarını anlık olarak bana çevirdiğinde burukça tebessüm etmiştim. Bu hareketimin ardından minik kollarını boynuma dolamıştı. Başta şaşırsam da kollarımı miniğin sırtında birleştirip sıvazlıyordum. "Şşh buradayım.."

Birkaç dakikanın ardından başını boynumdan kaldırıp bana çevirmişti. Yanaklarını yeniden ellerimle silip bana bakmasını sağladım.

"Daha iyi misin?" Kafa salladığında yeniden söze girmiştim. "Bana neler olduğunu anlatır mısın?" Burnunu çekip gözlerini kucağına indirmişti.