"Yine, Zayn.
Yorgunum, ilgiye ihtiyacım var ve sen yine içiyorsun." Aklımdan bu düşünceleri gidermeye çalışarak yanına ilerledim, yaklaştım ve kollarımı beline sardım. Sarılmadı, kıpırdamadı bile. Yüzün de ki ifadesizliği bile bozmadı ve içkisini yudumladı."Öpücük?" demem ile salona doğru ilerledi. O sırada, kapı çaldı. Kapıya ilerledim ve açtım. Harry ve Louis el ele,gülümseyerek birbirlerine bakıyorlardı. Bazen, cidden bu ikisini kıskanıyorum.
"Lee!" Harry, ileri bir adım atıp bana sarılırken, tebessüm ettim. Louis ise gülümsedi ve eve girdi. Zayn'e ilerleyip,
"Zen! Seni özledim dostum!"
Zayn sadece, "İyi eğlenceler." Diyerek odaya gitti ve kapıyı kapattı. Ne oluyordu buna böyle? Uzaklaşıyor, susuyor ve içiyordu. Hatta bazen, uyumuyordu bile.
Louis somurttu ve koltuğa oturdu, Harry onun yanına oturuken Louis "Hâlâ mı?" Dedi.
Louis'e omuz silktim ve gözlerimi kapıya diktim.
Oturmuş, sohbet etmiştik ve gitmişlerdi. Zayn, odadan bir kere bile çıkmamıştı. Odanın kapısını tıklattığımda hiçbir ses gelmedi. "Zayn." Dedim, ve tekrar "Zayn." , "Zayn." uyuduğunu düşünerek yavaşça odaya girdim.
Zayn, duvara yaslanmış ağlıyordu. Yerinden kıpırdadı. Yatağı dağıttı, vazoları devirdi, bağardı.
Yanına hızla gittim ve kollarım ile onu sardım. Koltuğa oturdum, kucağıma çekip fısıldadım. "Şşşh, geçti. Sakin ol. Şşh."
Güçsüz bedeniyle kendini geri çekmeye çalışıp, başaramadı.
Sessizce ağlayarak, kollarımda uykuya daldı.
-
Selaam! 9 kişi okumuş sanırım... bu benim çook hoşuma gitti. Fakat, sadece 2 oy var. Onlar da tanıdıklarım... Şey, yorum yapar mısınız? Beğendiniz mi, beğenmediniz mi? Her türlü eleştiriye açığım. Sadece, sessiz kalmayın lütfen.
Ha birde, yazım hatam varsa özür dilerim. Sizi seviyorum. ♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
For You // Ziam
Fanfiction"Seni özledim, Zayn. Gülüşünü, sesini, dans etmeni hatta, bazen nefes almaya bile üşendiğin zamanları özledim. Sanki, ölmek istiyor gibisin Zayn." |Kitap, sana ithaf edilmiştir bir tanem.| @melyloveszouis 170218/190718