Unbreakable.

Even terug naar enkele jaren geleden..

Ik was van mn kleuterklas tot en met m'n vierde leerjaar in een franstalig school.. Tot het 5de leerjaar aankwam.. Ik veranderde van stad, school én taal omdat we dan verhuisde..

Ik kan me de eerste dag nog steeds herinneren.. Ik bleef wenen omdat ik niet naar die nieuwe school wou..

Ik herrinner mij mijn zusje was blij en had al vriendinnetjes.. En ik stond daar.. Zonder niemand.. Ik denk dat ik sinds toen al een beetje depressief was..

Het 5de leerjaar was een hel! Mensen spreken over je in een nieuw taal die je niet begrijpt.. Je weet niet wat ze zeggen en lachen je uit.. Niemand, niemand kan me met dees begrijpen. Ik heb heel veel geweend.. Het 6de leerjaar was ook nog steeds een hel, mensen lachen je uit voor je gezicht en schelden je uit van "lelijke".

Maar ik ben erdoor gekomen. Het eerste middelbaar, ik dacht voor mezelf "weet je wat? Je moet hard worden, laat je niet meer doen en wees een harde bitch!" .

Heel het eerste middelbaar lang lachtte ik mensen uit en alles. Alles wat ze mij aandeden deed ik anderen aan. Ik weet nog dat ik tegen een jongen zei "wanneer vermager je eens? Je hebt het nodig!"..

Ik ben helemaal niet trots op wat ik werd. Al heel snel veranderde ik terug.

Het tweede middelbaar..

Het tweede middelbaar veranderde ik dus.. Ik zweeg en ik werd stil. Ik veranderde van richting. Van tso naar bso.. Dus ik kende niemand.. Behalve 1 meisje. Haar moeder kende mijn moeder dus we kenden elkaar ook.

Ze was gelukkig in mn nieuwe klas en stilletjesaan werd ze mijn beste vriendin. Zij was alles voor mij en oh, laten we mijn toenmalige lief niet vergeten. G. was echt heel lief, mn eerste lief. Een dag voor mn verjaardag kuste hij me voor de eerste keer.. 12 september 2011. We waren toen exact 1 maand en 3 weken samen. Hij is niet zoals de anderen en ik denk nog steeds zo. We zijn gewoon veel te cerschillend. G. is een jongen die me voor het eerste keer toonde wat "bedriegen" betekende. Hij bedroog me, met een vriendin van me.. Niet alleen 1 vriendin.. Met 2 van mn vriendinnen.. Maar toch bleven we een jaar lang samen. Daarna sprak ik met J. en hij maakte me zcht gelukkig en ik kreeg echte gevoelens voor hem..

Hij had me zoveel beloofd.. Maar geen enkele belofte werd nagekomen..

En na 2 jaar mis ik hem nog steeds.. Het word erger en erger. Heb 2 jongens gehad na hem maar geen enkele is zoals J. Mijn gevoelens voor J. zullen voor altijd blijven..

Hij is onvergeetbaar..

Ik wil niet in details komen, maar ik mis hem.

Ik ben/was een heel depressief meisje. Ik snijd/sneed mezelf. Ben nu gelukkig gestopt. Door eerlijk gezegt 1 persoon.. Een jongen in mn klas die ik heel graag heb. Wanneer hij enkele weken geleden mn arm zag.. Ik zag in zijn ogen dat hij slecht was, dat hij teleurgesteld was en ik was dan ook teleurgesteld.. Ik wil hem dat niet meer aandoen, echt nooit.

"De vrouw die altijd glimlacht en non-stop praat, is dezelfde vrouw die zichzelf elke nacht in slaap huilt.."

Jullie weten nog niets van me. Maar ik beloof dat ik jullie stilletjesaan alles zal proberen te vertellen. Hou jullie allemaal sterk. Alles komt ooit goed. Ik heb me nu gericht naar de Islam alhamdulilah en alles begint goed te worden met me..

Ik heb niet veel mensen rondom me, maar ik blijf sterk.

"Unbreakable whatever happens"