MY WAY | Taekook

~2~

"Umarım yarın kahvaltı için ne yiyeceğimizi düşünüyorsundur." Yaşanan ufak oyun krizinden sonra kaybederek hesabı ödemiş ve eve gelmiştik.Üstümü değiştirmiş,üçümüzün uyuduğu yatakta duvar kenarına geçmiş düşünüyordum.Evet,ne yiyeceğimizi düşünüyordum.

"Düşüncelerimin arasında oda var tabii ama tamamen benim suçum gibi davranamazsın." Tırnaklarıma bakarak konuştuğumda Jimin'in yüzüne bakmaya korkuyordum
,boy olarak benden kısa olsa bile güç olarak beni yeniyordu.

"Her neyse Tae,yarına yiyecek yemeğimiz yok.Bu konu hakkında düşünürsek iyi olur ve ya düşünmeyelim.Rüyamda yemek görmek istemiyorum."Yorganı kaldırarak yanıma yaklaştığında yatağın sıcaklığı ile yüzündeki soğuk ifade yerini rahatlamış bir ifadeye bırakmıştı.Her zaman ilk olarak yatağı ısıtmam için beni yatağa sokuyorlardı çünkü Jimin ve Jin hyungun aksine soğuktan hoşlanıyordum.

"Ellerim ve ayaklarım ısınmıyor Tae." Küçük bir çocuk gibi sızlanarak söylenen Jimin'e baktığımda yorganın altından ayaklarını birbirine sürtüyor,ellerini ise koltukaltlarına koyarak ısıtmaya çalışıyordu.Jimin kardeşim gibiydi.Bu hallerine hem üzülüyor hem de beni gülümsettiği için onu daha çok seviyordum.Tamamen ona doğru dönerek yorganı üstümden çekmiş ve sadece onda olmasını sağlamıştım.Yorganın kenarlarını parmaklarım ile sıkıştırmış,yataktan kalkarak dolaptan hırkamı alıp üstüne örtmüştüm.Bana gülümseyerek bakarken gülümsemiş ve küçük burnuna dokunmuştum.

"Hala üşüyor musun ?" Saçları ile oynarken sorduğum soruya başını iki yana sallarken gülümsemesi ile cevap vermişti.

"Sağol Tae,bana verdiğin değer için kimse yanımda olmadığı zaman olduğun için sağol." Gülümseyerek yanaklarını sıkmış 'sorun değil' bakışlarımı atmıştım.Kardeşim olması gerekiyordu.Jimin'in kardeşim olması gerekiyordu.Başka şekilde kabul edemiyordum.Ortamı dağıtmak için aklıma Jin hyungu getirmiş ve nerede olduğunu sorgulamıştım.

"Jin hyung nerede ?" Küçük gözlerini tavana dikerek sesli bir şekilde nefes vermişti.Sahi kaç yaşındasın Jimin ? Beş ? Gözleri bana döndüğünde onu dinlediğimi bakışlarım ile belirtmiştim.

"Şu barda tanışıp oyun oynadığımız adamlar var ya hani en solda oturan değil,ortada oturan hiç değil,en sağda otura-" Gözlerimi devirerek oturduğum yerde bacaklarımı toplamış ve bağdaş kurup oturmuştum.Lafı bu kadar uzatması güzel sonuçlara gitmiyor gibiydi.

"Kısa kes Jimin.Sonuç olarak Jin hyung nerede ?" Gözlerime birazdan ağlayacakmış gibi bakıyordu.Klasik Jimin,sıkıştırıldığı zaman ağlar ve karşısındaki kendisine acıdığı için onu rahat bırakırdı ama bu bende öyle işlemiyordu.Israrla gözlerinin içine baktığımda devam etmişti.

"Imm sen hesabı öderken,içlerinden Namjoon adında olan çocuk ve ya adam bilemiyorum.Aramızda yemek yapmayı bilen var mı diye sormuştu ve Jin hyung yapabildiğini söylediğinde buraya yeni taşındıkları için eve gelip yemek yapabilir mi diye sordu.Jin hyung bana baktığında,Namjoon anlamış olacak ki gerekirse para verebileceğini sadece yemek yapmasını istediğini söyledi.Tabii parayı duyunca duramadık ve Jin hyunga gidip yemek yapmasını söyledim.Oda gitti,bu kadar." Gözlerime inanamıyordum çünkü Jimin olanları çok rahat anlatmıştı.Duyduklarıma inanamıyordum çünkü para için saçma sapan şeyler yapar hale gelmiştik.

Yerimden kalkarak camın önüne geçmiş ve karşımızda ışıkları yanan eve bakmıştım.Nerede olduğunu bilmediğim Jin hyung şuan orada tanımadığı insanlar için yemek mi yapıyordu ? Hayatın herkese adil davranmamasından nefret ediyordum.

"Üzülme Tae,alt tarafı yemek yapıyor.Hem Jin hyungun yemek yapmayı ne kadar çok sevdiğini biliyorsun.İstemediği bir şeyi yapmıyor." Gözlerimi kapatarak kurduğu cümleleri aklımda tarttığımda söylediklerinde haklı olsada bu şekilde yaşamak hoşuma gitmiyordu.Her zaman gözümüz kapalı insanlara güvenemezdik.

"Biliyorum Jimin,sadece bu şekilde yaşamak artık dayanılmaz oluyor.Her zaman insanlara güvenemeyiz." Ona baktığımda sıkıntı ile başını sallamış,bakışlarını tekrar tavana dikmişti.Daha sonra yorganın kenarından çıkardığı elini yanına pat patlamış ve beni çağırmıştı.Yüzüme istemeden yerleştirdiğim gülümseme ile yatağa girmiş,yanına uzanmıştım.Üstündeki yorganı kaldırarak yarısını tekrar üstüme örtmüş ve kolları koala gibi bedenimi sarmış,bacaklarını bacaklarımın üstüne atmış,keyfini çıkarıyordu.Jimin sayesinde keyfim yerine gelmiş ve gözlerimi kapatarak kimseyi düşünmeden uykuya dalmaya çalışmıştım.

_____________________________

Kapıdan gelen sesler ile gözlerimi araladığımda gözlerimi devirmiş,boynumdaki yorganı çözmeye çalışmıştım.Uyurken takla atmadığı kalan Jimin yorganı tepinerek her zaman ki gibi boynuma dolamıştı ve kendisi üstünde yorgan olmadan yatağın bir köşesinde uyuyordu.Alışık olduğum görüntü ile yataktan kalkarak odadan çıktığımda Jin hyungun elinde poşetler olduğunu,mutfağa taşıdığını görmüştüm.Kaşlarımı çatarak olayları çözmeye çalıştığımda yerimde hareket edebilmiş ve Jin hyungun yanına ilerlemiştim.

"Günaydın Tae." Yüzündeki kocaman gülümsemesi ile konuştuğunda mutfaktan çıkmış, tekrar kapıya gidiyordu.Bütün bu poşetler kapının önünde miydi ? Tekrar önümden geçerken konuşmaya başlamam ile dikkatini çekmiştim.

"Bunlar nereden geldi ? Önemli soru parayı nereden buldun ?" Tekrar mutfağa ilerlerken onunla birlikte ilerlemiş cevabını beklemiştim.

"Jimin sana anlatmadı mı ? Yemek yaptım,parasını aldım." Gülümsediğinde mutlu olduğu için bende gülümsemiştim ama sadece bir yemek için bu para fazlaydı.Tekrar kapıya yöneldiğinde kapıda kim olduğunu merak etmiştim.Kapıya gidip tamamen açarak merdivenden çıkan dün ki çocuğu görmüştüm,yani dün ortada oturan çocuğu,adını bilmiyordum.Merdivenden çıktığında göz göze gelmiş gülümsemiştim.O ise gülümsememiş arkamda olan bir noktaya gözlerini dikmişti.Bu davranışı aptal gibi hissetmeme neden olsada takmamıştım.Arkamdan Jin hyung çıktığında çocuğa gülümseyerek bakmıştı.Çocuğun çok olmasada yüzü yumuşamıştı.Jin hyung çocuğun elindeki poşetleri alarak konuşmaya başladığında onları izliyordum.

"Teşekkürler Jungkook,yormak istemezdim ama" Jin hyung mahçup bir şekilde adının Jungkook olduğunu öğrendiğim çocuğa gülümsediğinde gerilmiştim.

"Önemli değil." Kelimelerin arasına nokta koyarak ve kendini sıkarak konuşması tuhaf gelmişti.Tuhaf bakışlarım altında merdivenlere yönelmiş,gözden kaybolmuştu.