Him

Κεφάλαιο 1

                     15 χρόνια πριν

《Αγάπη μου,μην στεναχωριέσαι.Θα γνωρίσεις καινούριους φίλους.Είναι ώρα να φύγουμε.Σήκω》 τέντωσε το χέρι της προς εκείνη και της έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο αφού της σκούπισε με τον αντίχειρα της τα δάκρυα που κυλούσαν εδώ και λίγη ώρα.Η μικρή,χαμογέλασε και έδωσε το χέρι στην μητέρα της.

Έφτασαν.Η Bella χαμογέλασε κοιτάζοντας το καινούριο της σπίτι και ξέχασε ήδη το παλιό της σπίτι.Κοιταξε πίσω της και είδε απέναντι ένα εξίσου μεγαλο σπίτι.Κατω ήταν ένα μεγαλύτερο τουλάχιστον έναν χρόνο αγοράκι από εκείνη.Είχε γκρι μάτια και ήταν ξανθό και ψηλό.Του χαμογέλασε και το ίδιο έκανε και εκείνος.Κοίταξε μπροστά και μπήκε μέσα στο σπίτι.

《Μαμα!》 πήρε μια ανάσα και κοκκίνησε αμέσως.Εκεινη έσκυψε μπροστά της και έπιασε τα μάγουλα της.
《Πες μου!》 χαμογέλασε και η μικρή ντράπηκε αμέσως.Της έχει πει,να της τα λέει όλα.
《Να..Νομίζω ότι μ'αρέσει ένα αγόρι!》

Χαχανισε και την τράβηξε κοντά της..《Είσαι μικρή για τέτοια.. Κάποια μέρα θα μεγαλώσεις και θα γνωρίσεις ένα αγοράκι που θα σε αγαπάει και θα σε προσέχει.Μεχρι τότε υπομονή!》

20 χρόνια μετά.

"Μαμαααα.Μην τα λες μπροστά σε όλους!" κοκκινησα όπως τότε και χαμογέλασα αμυδρά αφού μου ήρθε στο μυαλό το ψηλό αγοράκι με τα γκρι όμορφα μάτια.Μια φορά θυμάμαι,ήρθε και μου μίλησε. Ήθελε να μαθει πώς με λένε.Ειχα χαρει τόσο που χαμογελούσα για μήνες.

"Αγάπη μου,θα μου λείψεις" με κοίταξε στεναχωρημένα και εγώ την αγκάλιασα.
"Μαμα,πρέπει να πάω! Θέλω να κανω τα όνειρα μου πραγματικότητα.Θα έρχομαι και θα σε βλέπω συχνά,εντάξει ; " την φίλησα στο μάγουλο και βγήκα έξω με την βαλίτσα..

[...]

"Χαιρομαι πολυ Bella! Εγώ είμαι η Έμη! Υποθέτω,η καινούρια σου συγκάτοικος!" χαμογέλασε και με αγκαλιασε.

Ανταπέδωσα με ένα χαμόγελο και μια σφιχτή αγκαλιά.

"Τώρα θα έρθουν οι φίλοι μου , θα τους γνωρίσεις και εκείνους.Ειναι πολύ καλά παιδιά!"  χτύπησε η πόρτα και ωπ,καλώς τους.

"Bella.Άπο εδώ η Ella,η Eva,ο Άγγελος και ο Chris."  ολοι τους με χαιρέτησαν εκτός από εκείνον τον..Chris. Άπλωσα το χέρι μου για χειραψία και την ώρα που το άπλωσα σήκωσα το κεφάλι μου για να τον κοιτάξω στα μάτια.

"Γεια,είμαι η Bell-" και σταμάτησα.Σταματησα γιατί αυτά τα δύο ζευγάρια μάτια που κοιτάζουν τα δικά μου τα έψαχνα πολύ καιρό.Και δεν εννοώ απαραίτητα το ίδιο χρώμα,εννοώ αυτήν την γαμημένη διαφορετική ομορφιά που δεν βρήκα ποτέ σε κανέναν.Και καπως έτσι,χάθηκα.

Ακόμα χάνομαι.

Hope you like it.😶