"Berkan. Hey." sesin geldiği yöne çevirdim. Sanki onunla konuştukça kendimi biraz daha delirmiş hissediyordum. Şu anda olmazdı onunla konuşursam deliliğimi kabul etmiş olurdu. " Git burdan." diye fısıldadım. "Neden insanların ne düşündüğü umrunda ki." diye uğdadı yine. Aklıma gelen ilk şarkıyı söylemeye başladım.
"Wiggle wiggle wiggle." cidden mi . Bu şarkımı aklına geldi diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Şu sıralar o kadar moda ki dilime takılmış işte. Kafamı kaldırdığımda gitmişti.Sırtımı yatağa dayayıp saçlarımı yolmaya başladım. Delirmiş olamazdım. Bu durumlarda beni rahatlatan tek şey olan suya attım kendimi. Duş alırken düşünmüyordum. Duştan çıkınca psikoloğun her gün tut dediği günlüğü çıkardım.
Merhaba,
Neler oldu bilmek ister misin? Hayır iyi birşeyler değil. Aksine hergün mahvediyorum kendimi. Acaba şizofrenmiyim diye. Hayal gücümün oyunu olduğunu söylüyor mantığım. Ama kalbimse aksini iddia ediyor. Ne var biliyor musun. Sıyırmış gibi hissediyorum. Her gün yokoluyorum sanki...
-Berkan
Okuyucu sayısı çok düşük yazasım gelmiyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYALET
Romance-Sevgili Günlük, Bildiğin gibi hala bir piskiyatrdan yardım alıyorum. Bu yaşadıklarım hiç kol...
