hi my name is andrea mia
but also know as mia
bumangon na ako sa higaan ko at pumunta ng banyo
mabilis lang akong naligo at nagbihis na ako
bumaba na ako upang maghanda ng almusal ko
ako lang why because my family still gone
i still remember what happen befor they live me
and i will not tell the story why they live me not now maybe i dont know if i can tell the story
ok cut that scene masyado na kayong namemersonal
pagkayapos kung magluto kumain agad
ako at lumabas upang maghanap ng trabahoisa akong working student
simula ng mawala ang pamilya ko mas pinili ko na lang ang mag trabaho kesa sa gamitin ang perang iniwan nila para sa akin
hindi dahil sa galit ako sa kanila kaya ayaw ko itong gamitin gusto ko lang na may mapaglibangan upang maibsan ang lungkot ko
mabilis akong tumakbo upang tingnan ang karatulang naghahanap sila ng isang service crew
mabilis akong pumasok at bumungad sa akin ang magandang babae siguro mga mids 30 lang siya
"magandang umaga po" magalang kong bati sa babaeng kaharap ko kahit medyo tanghalina
"magandang umaga din sayo iha anong maipaglilingkod ko "
"naghahanap po kasi ako ng trabaho" medyo nahihiya kong sabi "
sana
sana
matanggap ako
pls lord
help me
"ah ok tanggap kana bumalik ka dito bukas ng umaga para sa orientaion" nakangiti nitong saad
"maraming salamat po " sabi ko na medyo napapaiyak na ako drama ko grabe
makalipas ang ilang sandali ay napagpasyan ko na ding umuwi na lang
naglakad lakad na lang ako
ng biglang may pumatak na tubig sa balikat ko
tiningnan ko ang langit wating nagbabadya ang malakas na ulan
pero hinayaan ko lang ito
ilang sandali pa ay tuluyan ng bumuhos ang malakas na ulan
pinabayaan kung mabasa ako napakasarap sa pakiramdam parang pumapawi ng lahat ng dinadala ko sa buhay
i miss my parents
i miss my old life
papa,mama kailan ba kayo babalik
pipi kung dasal at tuluyan ng humalo sa tubig ulan ang ilang butil ng luha ko
binilisan ko na lang ng lakad upang makauwi na agad
ngunit malayo palang ay may napansin akong parang tao sa may gate ng bahay ko
mabilis akong tumakbo upabv malaman kung sino ito hindi ko pinanasin ang mga putik na tumatama sa buong katawan ko
ngunit halos mahabag ako ng makita ko kung sino ito
isang matandang lalaki ang nakahiga at parang walang malay ito
ay shunga ko malamang walang malay nakahiga nga diba .
siga pa nakakuha ko pang mangbara bwesit
nilapitan ko ito upang matsek kung buhay pa dejk lang
"lolo gising ???" habang inaalog ang katawan nito
ngunit hindi ito magising gising kaya wala akong nagawa kundi ang buhatin na lang ito grabe matanda ba to bat ang bigat
ng makarating kami sa tapat ng pintoan ko ah halos mawalan ako ng hininga sa bigat nito grabe
binuksan ko na ang pintuan at inilagay sa upuan ang matanda
mabilis akong umakyat sa kwarto ko para makapag bihis dahil giniginaw na ako sa sobrang babad sa tubig
makalipas ang ilang sandali pa ay tapos na akong magbihis at bumaba narin ako
pumunta ako sa kusina upang maghanda ng kape at tinapay na binili ko kaninang umaga
mahilis akong natapos at bumalik sa lugar kung saan ko iniligay ang lalaking binuhat ko
"lolo gising na po" sabi ko ng mahinahon
"ahmmm"
ungol nito at sabay bukas ng mata nito
nabigla ako dahil iba ang kulay ng mga mata nito kung para sa katulad ko he has a gray eye
kinusot kusot ko ang mata ko para luminaw ang mga mata ko ngunit bakit parang namamalikmata lang yata ako
"asan ako???" sabi nito
"ah eh lolo asa bahay po kita" sabi ko
"paano ako na punta rito???" sa ikalawang pagtatanung nito
aba malay ko nakita na nga lanv kita diyan sa harap ng gate ko malay ko bang mag nanakaw ka pa or rapist peste erase erase mali to
"ah eh nakita lang po kitang nakahiga sa harap po ng trangkahan ng bahay"sabi ko
"asan ang mga dala ko iha" nakangiti nitong tanung
ibinigay ko naman ang katabi nitong bag kanina ..
"humigop po muna kayo ng kape upang maibsan po yang lamig na nararamdaman po ninyo"
"maraming salamat iha " nakangiti nitong sabi
umalis na lang ako at umakyat upang kumuha ng damit na ipangpapalit nito
pumunta ako sa dating kwarto ng mga magulang ko
i miss them so much
pinilit kung wag maging malungkot pero hindi ko kaya they say at me before they live "pls baby be strong" i promise after they gone i will be strong but sad to say i can't
mabilis kung pinahid ang luha ko at mabilis na kinuha ang pakay ko
pagkatapos kung kunin ay bumaba na rin ako
teka asan na yung matanda
"lolo???" nagtatakang kung sabi kahit walang kausap
asan na yun
pinuntahan ko ang kusina ngunit wala ito
pumunta ako kung saan ko ito iniwan ngunit walang bahid na naroroon pa ito
paalis na sana ako upang hanapin uli ito ng may mapansin ako sa pinag upuan nito
upang matiyak ang nakita ko
isang kwintas its made by gold
its look elegant
ang pendant nito ay shape like oval pero ang kulay nito ay parang pinag halong pula,asul,abo at kulay berde
kinuha ko ito at dali daling lumabas upang ibalik ito sa matanda ngunit wala na akong naabutan pang kahit sino
(author note: sana magustuhan po ninyo ang kwentong ito
warning : bawal dito ang mga perfectionalist mga taong walang ginawa kundi ang husgahan ang gawa ng iba kung huhusgahan mo lang din naman ito layas na i dont need your vote or share
this story full of grammatical error,typos and etc.
thanks and enjoy)
BINABASA MO ANG
I'm the long lost elemental guardian
Fantasyang storyang ito ay hango lamang sa napakagulong utak ng sumalat