Anasınıfındayım.İlk kez bi kızla bu kadar samimi olmuştum.Çok iyi anlaşıyoruz.Bu yakın arladaşlık bana göre 2. Sınıfta bitmişti.Çünkü onu sevmeye başlamıştım.Hislerim her geçen gün büyüyordu.Ama o hala bizi yakın arkadaş sanıyordu.Çünkü onu sevdiğimi söylememiştim.Berki benden uzaklaşır diye korkmuştum.8.sınıfa geldim sevmeye devam ediyordum,edecemde.Birgün ne olduysa hislerimi ona karşı paylaşdım.Şok oldu böyle 1 ay cevap vermedi.Bana seni sevmiyorum dedi.Ben o an bittim.Eyvallah dedim ne yapabilirdim ki zorla güzellik olmaz değil mi?16 kasım akşama annesi vefat etmişti.O hüzünlü olmasına rağmen beni aradı ağlaya ağla.İçim param parça oldu.Ama düşünsenize seni sevmiyorum dedi ama annesi vefat etti ve ilk aradığı kişi bendim.Sakinleştirmeye şalışayım dedim ama nasıl sakinleştirilir.Vefat esen ANNESİ telefonu kapattıktan sonra seni seviyorum dedi.Mutlu mu olayım hüzünlü mü bilemedim.Ama dedimki
şimdi konuşulmaz başka zaman.Ama bana karşı hisleri değişmişti,artık oda beni seviyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NEREDEN NEREYE
Teen FictionHayallerinizin peşinden asla ama asla vazgeçmeyin Bu kitapta bunun bunun üzerini yapılmıştır
