CHAPTER ONE!

9 0 0
                                    

Ps. Enjoy reading! Mwaa! <333

Hera.

Last night I slept past 2 AM, I watched 'Fight For My Way' the whole day at natapos ko ito ng bandang 1:50 AM. I tweeted my feels for that Kdrama, a lot of Kpop fans commented. I can't help myself but to reply. That eat up a lot of time so magti-three na rin ng matulog ako.

Na pinagsisisihan ko na ngayon! Ang hapdi ng mata ko at ayaw ko pang humiwalay sa kama ko. Balak ko na sanang sabihan ang maids na hindi ako papasok nang maalala kong may test sa History ngayon.

Bumangon akong kama. Unwholeheartedly. When I took a glance on my clock it says 7:34 AM. My first subject starts at 9:00 AM. I always woke up at 7:00 AM dahil ang bagal kong kumilos at idagdag pa ang taffic. Pero dahil nga puyat ako, change of plans.

I quickly took a shower and put on my uniform. I was about to pick up my hairbrush when my phone vibrated. I picked it up and check what was happening to the world. I read all the messages and replied to those that I know na importante. Na matapos ako ay sinuklay ko na ang buhok ko.

I put on my backpack and headed downstairs. "Good morning Ma'am Hera! Ingat po kayo," Sabi ng maid na nadaanan ko sa hagdan. "Opo Ate Jackie. Kayo rin po ingat!" Naka-ngiting sagot ko sakan'ya at tuluyan nang bumaba ng hagdan.

"Good morning po Ma'am Hera! Breakfast?" Naka-yukong tanong ng Maid na naka-tayo malapit sa lababo, "Yes po. Thank you," I said and fished out my phone on my pocket. I checked the time and logged in on my social media accounts. I was replying to my classmates when my food arrived.

I placed my phone on the table and prayed. When I'm done praying I picked up my spoon and started eating. I was enjoying my food when my phone vibrated. I checked it and felt shock by what I saw.

From: Unknown Number
Hi Babe! Can you still remember me? Let's meet at the school. Same spot, same time. I'll wait for you. See you! ; )

I quickly gulped water. And rechecked my phone if it is really real. I replied 'who you?'. And get a reply a minute after. Ouch! Is that how you treat me now? As far as I can remember you cried when I told you I'm leaving. Basta later! ; )

Hindi ko na iyon pinansin dahil baka nangt-trip lang. Tinapos ko na ang pagkain ko at tumayo para umalis na.
"Ma'am Hera! Aalis na po ba tayo?" Nakangiting tanong ni Mang Dante. Hindi pa naman siya matanda, nasa 35 years old pa lang. May itsura si Mang Dante, matipuno ang katawan. Maputi pa ang ngipin kaya maganda tignan kapag ngumi-ngiti.

"Opo e. Tara na po?" Tanong ko. Tumango naman siya at nauna nang maglakad. Pinagbuksan pa niya ako ng pinto. Pagka-labas ay bumungad sa'kin ang malinis na na tapat nang bahay namin. Kahit Vice President si Daddy ng Pilipinas ay hindi kami nabu-buhay sa napakarangyang buhay. Sinundan ko si Mang Dante sa kotse and made myself comfortable sa upuan sa likod.

Ini-start na ni Mang Dante ang kotse at mayamaya pa ay nasa byahe na kami. I pulled out my earphones and played my favorite playlist.

Now playing: Passenger Seat

For sure kanina pa umalis sila Mommy kaya wala sila sa kitchen kanina. Kinuha ko ang reviewer ko at nag-simula nang mag-review sa History. I was in middle of reviewing when the car suddenly stopped. Nabitawan ko ang reviewer ko at napahawak sa seatbelt ko.

"Ano pong nangyari Mang Dante?!" Kinakabahang tanong ko.

"Pasensya na po Ma'am. May bigla po kasing tumawid e. Hehe sorry po," Naga-alangang ngumiti si Mang Dante.

"Oh okay, be careful po." Nginitian ko na lamang siya at pinulot ang reviewer ko sa sahig. I continued reading and when I noticed na malapit na kami sa school ay itinago ko na ito sa bag ko.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 17, 2018 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

HERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon