Chapter 5: Lost Phone

8 2 0
                                    

Marie's POV

Ang bad nang tadhana sa akin ayoko ayoko ng makipaglaro sayo please

Ang bad ng tadhana alam niyo kung bakit?,

kwento ko ha

~~Flashback~~

"Watch where your walking?" I stiffed where I was sitting as I heard those deep cold voice

Grabe ang bilis ng heartbeat ko para bang may karera sa loob

At by the way eto ako ngayon nakaupo sa sahig ang lakas kaya ng impact nun

Tumayo ako at pingpag muna ang skirt ko bago sumagot

"Sorry" nakayuko kong sabi aalis na sana ako nang magsalita siya

"Is that how you apologize ,hindi tumitingin sa mata ng tao?" Cold na pagkakasabi niya

Bigla kumulo ang dugo ko sa sinabi niya pakealam mo kung ganoon ako mag sorry may angal ka yun sana ang sasabihin ko kaso baka magalit eh pakealam ko ba kung magalit siya! Grrrrrr

Umalis na lang ako at mabuti hindi siya umangal baka kasi kung umangal siya Ewan ko na lang kung ano ang masabi ko

~~End of flashback~~

Oh kita niyo na ano ba ang kasalanan ko at sa lahat ng tao sa school na to siya pa ang nabangga ko

Aaaahhhhh Damn that tadhana I hate youuu--

Tik

"Aaawwww" hinimas ko yung noo ko sakit nun ah pitikin ba naman kasi ako sa noo

" nakakarami ka na die ha hindi na maganda yun"child abuse na siya eh

"Na spe-space out ka na kasi , di nakikinig" sumbat niya

"Nakikinig kaya ako!" Hmp bad niya bad pa siya sa tadhana naalala ko na naman ano ba yan

"Oh really so if you're listening what did I say earlier?" Tanong niya hmmmm ano nga ba isip isip ano ba pinaguusapan namin?

Aha!

"You just ask kung bakit ang tagal ni Mitch" haha tama yun

"Hmp chamba lang yun"oh diba tama ako

" by the way ba't ba ang tagal ni Mitch gutom na ako tawagan mo nga prim" utos sa akin ni die

Makautos toh ano ako utusan at saka may phone din naman siya ha

"Ano ako utusan and don't you have a phone?" sarcastic kong tanong

"Lowbat ako prim sige na tawagan mo na please gutom na ako"

Bakit nasa Kay Mitch ba ang mga kamay niya at hindi siya makakain hanggat hindi dumadating ito

Pero wala din naman akong magagawa kaya sumunod na lang ako

I just rolled my eyes at kinuha na ang phone ko sa bag

Hey wait ba't wala dito hanap hanap wala talaga eh

Oh wait I remember nasa pocket ko pala yun

Kinapa ko ang pocket but wala kaya tinignan ko pero wala talaga eh

Nasaan na yun!?

"May problema ba prim?" Nakakunot noong tanong sakin ni die

"My phone's lost" sagot ko Kay die

At sa halip na tulungan niya ako ay tinawanan niya lang ako

"Pfftt haha hahaha hahaha" tawa niya ang lakas

Halos tumingin ang lahat ng tao dito sa cafeteria sa table namin

"Did you forget it you're the daughter of the secon----asdfghjkl" hindi na niya natapos ang sasabihin niya dahil tinakpan ko kaagad ang bunganga niya

"Sshhhhh,ang dal dal mo din eh noh!" Sabi ko sa kaniya at kinuha na ang kamay ko sa bibig niya

"Eh totoo naman eh and then ang luma na nung cellphone na yun prim nung grade six pa siguro tayo nun o first year ,at saka andami mong phone sa bahay niyo noh mas maganda pa dun kaya wag mo nang hanapin yun" sagot niya

Eeehh hindi pwede

"Just help me find it importante yun die hindi lang basta ordinaryong phone yun sabi ni mommy ingatan ko daw yun dahil importante yun.lagot ako kapag hindi ko yun nahanap!."sagot ko sa kaniya

Talaga namang importante yun eh Ewan ko kung bakit basta para sa akin importante yun at sabi ni mommy sa akin bigay daw yun ng pinaka importanteng tao sa akin.kaya nangako ako na iingatan ko yun.At dahil nga sa nawawala ito mukhang hindi ko matutupad yung pangako ko Kay mom but I still need to try

"Ahh Ewan ko sayo prim" inis na sabi niya na may kasama pang bored na tone

"Basta tulungan mo akong mahanap yun die pleeaase promise pagbibigyan kita sa kahit ano mang iutos mo sa akin basta tulungan mo lang ako" sabi ko kahit alam kong pagbubuwis buhay yung ginawa ko sa pagsasabi na pagbibigyan ko siya dahil alam ko ang daming kalokohan nitong si die

"Sure ka ha pagbibigyan mo ako ?" Pagsisigurado pa niya na may kasamang evil smile.napulunok ako

I take deep breath first bago siya sagutin

"Oo promise close my heart" sabi ko na may kasama pang movements

"Okay so ano na saan natin hahanapin yun?" Tanong niya

"Yun nga yung iniisip ko eh kung saan ko ba yun naiwan o nalaglag" sabi ko habang inaalala pa ang mga nangyari kanina

"Alahahanin mo kasing mabuti?" Sabi pa niya na parang medyo naiinis na naman ulit

"Oo wait lang ,tumahimik ka kasi" suway ko sa kaniya

Think......think

"Prim anyare ba kanina?Anong nangyari? Bakit mo kasi naiwan ang phone mo? Nabunggo ka ba sa pader?nahulog sa hagdan?nadulas?nadapa? Ano?" Grabe kakasabi ko lang na tumahimik eh pero nabunggo daw

"Hmmm nabunggo??.......aha! I knew it!" bigla kong sigaw na ikanabigla ni die

Alam ko na kung nasaan ito!!


Is He Still PERFECT?Where stories live. Discover now