"လူႀကီးေရ..လူႀကီးေရလို႔"
"ေျပာလို႔"
"ကေလးလိုက္လို႔မရဘူးလားလို႔.."
"ကေလးပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ပါကြာ.."
"မပင္ပန္းပါဘူး..တစ္ေယာက္တည္းေနရမွာထက္စာရင္လူႀကီးနဲ႔ဆိုပိုလံုျခံဳတယ္လို႔ခံစားရတယ္ဗ်အာ့ေၾကာင့္တစ္ေယာက္တည္းမထားခဲ့ပါနဲ႔လို႔"
"အလုပ္ထဲမွာကေလးကဘာမွနားမလည္ေတာ့အရမ္းပ်င္းေနမွာစိုးလို႔ပါကေလးရယ္..ေနအရမ္းပူတယ္...ညေနေလာက္မွျပန္ေရာက္မွာေလ.."
"လိုက္မယ္ဆိုလိုက္မယ္ဘဲ..မရဘူးေနာ္."
"ဟူး..ကေလးလိုက္ခ်င္သပဆိုလည္းျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္ဆင္ထားေနာ္..ကိုယ္တို႔မနက္အေစာႀကီးထရမယ္..ကုိယ့္ကေလးေပါက္ေတာ့ပင္ပန္းေတာ့မွာဘဲကြာ~~"
"လူႀကီးနဲ႔ဆိုပင္ပန္းတာေတြေပ်ာက္ပါတယ္ဆိုေနမွဘဲ..ဟြန္႔ဘာလဲမေခၚခ်င္တာလား"
"ကေလးရာမဟုတ္ပါဘူး..ကေလးအရမ္းပင္ပန္းမွာစိုးရိမ္လို႔ပါ..ျဖစ္ႏိုင္ရင္ေလကုိယ့္ကေလးကိုကိုယ္သြားသမၽွေနရာေခၚသြားခ်င္တာေပါ့..ကေလးကအပင္ပန္းမွမခံႏိုင္တာ.."
"ကေလးမပင္ပန္းေအာင္လူႀကီးကနမ္းေပါ့လို႔"
"Aigoo..အေျပာအေတာ္တတ္..ေတာ္ၾကာအရမ္းနမ္းလိုက္လို႔ႏႈတ္ခမ္းေလးေယာင္ကုိင္းသြားဦးမယ္"
"ဟီးေယာင္ပါေစဗ်ာ."
"ေအာ္ေဟာ..ဒီကေလးကေတာ့ေနာ္.."
"ကေလးလိုအပ္တာေတြသြားျပင္ဆင္လိုက္ဦးမယ္ေနာ္..လူႀကီး"
"Yeolyah~~"
ကေလးကေလးလို႔ေခၚေနရာကေနYeolyahလို႔ေခၚလိုက္ေတာ့တစ္မ်ိဳးေလးဘဲ..Yeolလွည့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့..
"ကုိယ့္ကုိေလ..လူႀကီးလူႀကီးနဲ႔မေခၚပါနဲ႔လား"
"အဲ့တာဆိုဘယ္လိုေခၚရမလဲ..လူေလးလို႔ေခၚရမွာလား.."
"ဟာေနာက္ၿပီကြာကေလးေပါက္ရာ..ေတာ္ၿပီၾကဳိက္သလိုသာေခၚေတာ့..လူေလးလို႔ေတာ့မေခၚနဲ႔ေနာ္.."
"Heee..Naeeeee"
အယ္အယ္..ဂလန္ဂလားႀကီးနဲ႔အိမ္ေပၚေျပးတက္တာအလယ္ေလာက္မွာဗုန္းခနဲ႔ျပဳတ္က်ပါေလေရာ..တကယ့္စပ္စလူးေလး~
