SERENA
Ölürken yalnızsın
Yaşarken yalnız olduğun kadar
Ölürken acılarla boğulursun
Yaşarken boğulduğundan çok.
Ölürken bir film şeridi gibi geçer
Yaptığın tüm pişmanlıklar
Yaşarken ki gibi yüreğin parçalanır
Acılarla ölürsün.
Acıların kadar yalnızsın
Pişmanlıkların kadar kederli
Kederlerin kadar ölüme yakınsın.
Göz yaşların gibi
Hızlıca akıyor zaman.
Kalbin yüreğine baskılı
İçindeki hız
Zamanın çabuk gittiğinden mi
Acıların azabı mı?
Yüreğim,valeylayla boğulurken
Yeisler çoğalırken
Hasyetle yanan sen
Zira akim yollarda
Uhreviye gitmeden önce
Caizi arayan ben
Zaman cehliyle akarken
Feyluleler benimle rakkas yaparken
El uzatıp alsan beni acılardan
Yılam kavi yüreğime
Su serpsen
Tenvir olup yürümeme yardım etsen
Senle ben
Su gibi bir aradaysak
Peki ben HİDROJENSEM sen
NERDESİN?...
