chapter 7: @ the Hospital

17 1 0
                                    

(Ime pove...)

Nagising ako nag may narinig akong nag uusap sa malapit lang sa hinihigan an ko kaya pag dilat ko na shock ako kay sinabi ko na nasaan ako...

Nakita ko si mmy at si ddy at ang sabinila sumakit daw ang ulo ko at na walan ako ng malay kaya Nasa hospital ako ngayun....

My ano po bang nang yari sakin noon..??

Anak siguro naman may naalala kana kahit kunti lang kasi na aksidinte kasi tayu noon at pa pinta tayu non ng korea sa di inaasahang pangyayari ni isa satin ay walang na matay at nag papasalamt talagah ako sa panginoon na ok lang tayu kaya lang nung lumabas ang doktor at sinabi sa amin na na amnisya ka daw kaya pilit naming pinaalala sayu ang mga alaala mo noon pero di talagah ehh kaya nag disisyon kami ng daddy mo na pumunta nalang tayu ng korea kaya nong lumaki kana at tumong tong ng 16 years old ay binalik ka namin d2 sa pilipinas baka sakaling maka alala kana kaya ngayun siguro naman na ok kana at nakaka alala kana...

Pero my may batang lalake po na nag nganga lang Ivan kaibigan ko po ba yun..??

Anak ikaw lang ang nakaka alam nyan at ang yaya mo dahil kayung dalawa lang ang mag kasama nong mga bata pa kayu kasi nasa work kami lageh ng daddy mo noon kaya diko yun kilala...

Ahh ganon ba my ok po ...amp kailan po ba ako makaka labas d2..?

Ahh bukas anak makaka labas kana... 😊

Ok po... 😊

(Ivan pov)

Kahit alam kong di nga ako naalala di parin ako susuko gagawin ko ang lahat para ma alala bya ako...

Kagabi lang nangyari na nawalan siya ng malay di ako maka galaw noon at na tataranta ako kasi di ko alam kong ano ang gagawin ko kaya sinabihan ko si angel na tawagin sina tita at tito na nawalan ng malay si Ime at dinala ko na siya sa hopital...

Grabe ang kaba ko dun kaya mabilis lang kaming naka ratin sa hospital dahil di gaanong ma trapic kaya dali dali akong tumawag ng doktor...

Nakita ko sina tita at tito na papalapit skin at kasama din niya si angel kay sinabihan ko muna sila na uuwi muna ako...

(Angel pov...)

Nasa labas ako ng kwato ni Ime d2 sa hoslital at inaantay matapos ang pinag usapan nila grabe talagah mukhang makakaalala na si Ime....

Pumasok nako sa kwarto at pag pasok ko natahimik na si tita at tito sa pag sasalita kaya nag paalam na sila kasi pupunta daw sila ng new york para sa asikasohin ang companya nila dun....

.........

Besh Ok ka lang ba di naba masakit ang ulo mo...

Yes naman Besh Ok lang ako no...

Besh nakaka alala kana ba..?

Oo Besh kunti pero yung bata talagah dun Besh parang kilala ko talagah siya na papanaginipan ko siya gabi gabi diko lang alam kung siya ba talagah yun...

Besh di mo na siguro siya makikilala ngayun kasi ang lalaki nyu na tapos nung ma aksidinte ka 6 year old ka pa non.....

Besh ehh panu kong siya nga may sinabi kasi siya sakin kagabi na yun ang dahilan sa pagsakit ng ulo ko...

Wahhh beshh alam mo ba kong sino nag hatid sayu d2 kagabi... 😊😂

Ehh ang ko malalaman Besh diba nawalan ako ng malay..

Ay Oo nga pala sorry hehehe si Ivan ang nag buhat sayu Besh ang swerti mo kaya para ma buhat ka nya...😂😂

Huh...!😨 anong ma swerti dun ehh nakak hiya nga ehhh...

Besh nakakahiya nga pero ok lang yun no kaysa naman pangit ang mag buhat sayu...

May piont ka vesh hehehe ok na siguro yun pero kay lanagan ko pang mag pasalamat sa pag buhat nya sakin....

Gi Lang besh sopport ko kayu...😂


(Ime pov...)

Kinagabihan diko talaga ma alis sa isipan ko ang batang nag flashback sa isip ko...

Sino kaya yun na lilito nako may pasabi sabi pa siyang hahanapin nya daw ako kapang umalis ako ....

Pero parang namimis ko siya...

Hayyystt sana nama di siya ang nasa panaginip ko...

Matapos nag mahabang pag iisip ko kong sino ang batang lalaking yun takatulog na ako....

kina umagahan...
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
Gals sopport nyu po ang story ko hope ma gustohan nyu and please like and comment po...kamsa 😊

My Crush StoryWhere stories live. Discover now