Ceren'in yanına geçmek benim için bir tramvaydı ama benim bundan haberim yoktu... o gün hiç konuşmamıştık tenefüs olunca sınıftan bir kaç kız beni çağırmıştı ve bana okulu göstermişti kantin burda tuvalet burda filan diye çıkış zili çaldığında annem beni almaya gelmiş sonra eve gittik gayet normal geçmişti günüm üstünden 1 hafta geçmişti ve artık herkes birbirine alışmıştı ve Ceren artık çirkefliklerini yapmaya başlamıştı mesela bi örnek verim benden silgi isticekti ve isteyiş şekli şuydu eyer silgini vermezsen seni tenefüste döverim!! Böyle bi durumda korkup vermiştim tabi o zamanlar cahilim filan korkağım böyle tehditler savuruyordu hergün ve o kadar değildi arkamda Salih adında şizofren bi çocuk vardı ama harbi çocuk deliydi akıldan ve benim hergün bütün eşyalarımı birlik olup camdan aşşağı atıyorlardı benim ağlamadığım birgün yoktu arkamda oturan Salih'in bana yapmadığı bişe kalmamıştı çantamı boyuyorlardı kıyafetimi filan ben ne kadar hocaya söylesemde ne kadar annem gelip şikayette bulunsa da adamda tık yok benim yerimi değişmiyodu ve ben artık çok sıkılmıstım bu durumdan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O Benim Kalbim
RastgeleHergün onun için ağladım hergün onu düşündüm o bana koskocaman bi acı verdi...