Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Uwaga proszę państwa, nowy film! „One shades of Prevc"!😂😂😂😂😂😂
Była skocznia normalna, teraz pora na konkurs indywidualny na skoczni dużej mężczyzn.
Jeśli chodzi o konkursy indywidualne, finałowa seria tegoż konkursu była jedyną, którą obejrzałam, ponieważ byłam na nartach i wyszło tak, że udało mi się obejrzeć tylko tą, w samochodzie na komputerze. Pamiętam, że z każdym skokiem coraz bardziej się stresowałam. Bałam się, że może być tak jak na skoczni normalnej tydzień wcześniej, gdzie po pierwszej serii Kamil był drugi, a spadł na czwarte miejsce, tylko że w tym przypadku po pierwszej serii był pierwszy. Nie martwiłam się o to, czy wytrzyma napięcie, bo wiem, że ma silną głowę i da radę, bardziej się martwiłam, że w locie nagle zabraknie mu wiatru, albo że spóźni skok. Na dodatek miałam problemy z Internetem, akurat gdy skakała ostatnia piątka, więc nie do końca wiedziałam co się dzieje w Pjongczang. Na szczęście Internet zaczął współpracować akurat, gdy na belce siedział Kamil i widziałam jego skok. Trzymałam za niego kciuki podwójnie, ponieważ od komentatorów dowiedziałam się, że prowadzi Wellinger, a nie zniosłabym, gdyby został podwójnym mistrzem olimpijskim (to złoto za normalną trochę niesłusznie, ale to już zostawmy). Okropny był ten moment oczekiwania, gdy podliczano punkty za wiatr, za styl, za belkę i za odległość, ale moment gdy przy jego imieniu i nazwisku pojawiła się jedynka, był momentem ogromnej ulgi i radości i będę go wspominać jeszcze długo.
