..
Hi I'm Secret. 3rd year high school ako noon nang makilala kita.
Almost half year na ng pasukan nang lumipat ka sa School na pinapasukan ko and Idont know whats the reason behind it.
At first I want to talk to you for you not to feel uneasy,but I'm shy...
Nahihiya ako kasi baka anong isipin nila although gusto ko lang namang iparamdam sayo na welcome ka samin.
Then I did not..
Hindi nalang kita pinansin..
Hanggang sa lumipas pa ang mga buwan at almost one month nalang bakasyon na. Meaning, were not going to see each of us that long...
But one thing I've notice,I always caught you looking at me...at first I decided just to ignore it.pero ganon lang ng ganon ang nangyayari..
One time, I prefer to consult it to my best friend..
Meron sa loob loob kong naniniwala sa sinabi niyang baka may gusto ka raw sakin pero half of it dinideny,na baka nag aasume lang ako...
I always looking at you no,guarding you,lagi kong binabantayan ang kilos mo at pati narin nang mata mo.
I may look like an idiot doing that,i was so paranoid.
Then hanggang sa nag level up kana yung tipong lumalapit kana at kinakausap ako...
lalo akong nag doubt na baka tama nga ang sinasabi ng best friend ko...
Hindi ko namamalayan nagmumuka na akong stalker sa kakasubaybay sayo at sa kilos mo...
That time na sinabing may JS ang 3rd year & 4rth year,I dont know in the world why I thought na yayayain mo akong maging ka date.
Pero di nangyari...
Dumating sa point na gusto na kitang kausapin for us to become friends.
I prefer to chat you that night.Natakot akong baka ma ignore mo lang pero laking tuwa ko nang mag respond ka sa chat ko..
Pilit akong naghahanap ng topic para humaba pa yung usapan pero bigo,ako rin yung kusang sumuko.Dahil ramdam kong wala ka naman talagang interes sa pakikipag usap sakin..Alam kong nagpapaka friendly ka lang kaya ka patuloy na nagrereply sa chat ko..
Pero natuwa ako dahil kahit papaano ay pinansin mo ako..
Lalong gumulo yung utak ko dahil sa naging mga kilos mo..palagi kang lumalapit sa akin at nagbibigay ng tulong.
Your so kind to me even though sometimes nasusungitan kita..
Hindi ko namamalayang i already fell in love with you.
Kinabukasan,maaga akong pumasok dahil may gagawin kaming proyekto kasama ang mga kaibigan ko...
Napukaw ang pansin ko nang marinig kong ikaw ang pinag uusapan nila..
Parang Gumuho ang mga pangarap ko nang marinig kong may mahal ka na pala..
Ang sakit....Jeric.
Why do I need to feel this?
Then I ask my self,eh anong ibig sabihin ng mga tingin mo?
But of course hindi ko rin nasagot ang sarili ko.
Then I just decided to ignore your presence even though from the very start hindi naman talaga tayo nagpapansinan that much..
I try to act like your not existing.but I failed co'z my eyes are always wanting to see you ...they're always finding were are you..
Hanggang sa nasagot na rin ang katanungan ko...
Lunch break nong lumapit ka sakin.
Hindi ko alam kung anong magiging reaction ko that time...
Napawi ang kaninang saya ko nang mag umpisa kang umusal ng salita..
you beg to me na tulungan kang magkaayos kayo ng taong mahal mo which is my best friend ko...
unti unting nadudurog yung puso ko sa mga kuwento mo kung paano nyo nakilala yung isat isa at kung gaano nyo ka minahal ang bawat isa hanggang sa naging dahilan ng paghihiwalay nyo.
and thats the reason why you prefer to transfer here kasi gusto mong suyuin ulit siya..At yun din ang.dahilan ng pagnilay nilay mo ng tingin sakin na para naman talaga sa kanya na lagi kong katabi.sadyang naging assuming lang talaga ako...
And now your begging me to help you,for you to get her again.
Of course as a best friend of her,I prefer to help you even though its hurt....
It really hurts..
wala akong ibang masisisi kundi ang sarili ko...
Coz I made a wrong choice,I fell in love with the wrong person.
And I dont want you to know about it..
And i prefer that,I'll just keep it as a Secret.
Thanks for reading
Dont forget to vote:)
