Tekrar göz yaşlarını sildin ve yoluna devam ediyorsun. Bir karavanın vardı ama artık yok. Bir benzin istasyonunda karavanın çalındı. Otobandasın, tek başına yürüyorsun. Valizin gitti ama çantan yanında…
Pasaport, para, kimlik… hepsi yanında… Çantanı kontrol ederken yanına son model bir araba duruyor. Sen ilerledikçe o da peşinden geliyor. Arkanı dönüyorsun ve seni takip eden kişiye bakıyorsun. Bu HARRY STYLES. Bu biraz olsa da acını hafifletiyor. Yoluna devam etmek için tekrar ileri dönüyorsun. Ağlayarak yoluna devam ediyorsun. Kısa bir süre sonra kolunu bir el kavrıyor. Arkanı döndüğünde Harry’nin etkileyici gülümsemesiyle karşılaşıyorsun. Sen de ona acı bir gülümseme atıyorsun.
H:”ne oldu? Neden bu kadar üzgünsün?”
-“Boş ver, seni de üzmek istemem.”
H:”Lütfen bana söyle.. Acına ortaklık etmek istiyorum.”
-“Karavanım çalındı, yolda kaldım, eşyalarım, her şeyim gitti ve nereye gideceğimi şaşırdım.”
Göz yaşların daha da artıyor, hıçkırarak ağlamaya başlıyorsun. Sana sarılıyor ve seni sakinleştirmeye çalışıyor.
H:”Tamam tamam… Sakin ol… Birkaç gün benim evimde kalırsın…”
-“Yoo hayır, sana rahatsızlık vermek istemiyorum.”
H:”Saçmalama, gel benimle…”
Seni arabaya sürüklüyor ve uzun bir yolculuktan sonra onun evine varıyorsunuz. Eve giriyorsunuz. Sen çok yorgun olduğun için Harry den odanı göstermesini rica ediyorsun, odanı gösteriyor ve sana kendi eşofmanlarından veriyor. Giyindikten sonra ona teşekkür ediyorsun ve yatağa yatıp uyuyorsun.
