Kalbimdeki Esir

Sorgulamak

Soğuk havada kapüşonumun şapkasını kafama geçirmiş hayatımı sorguluyordum.
Kimdim, neydim ben?
Bu dünyaya gelmiş olan yüzlerce varlıktan birisi.
2 gün sonra ya da bırak 2 günü 2 saat sonra nerede bulunabileceğimi biliyor muydum?
Hangi insanla karşı karşıya geleceğimi, kimle çarpışacağımı, kime aşık olacağımı bilebiliyor muydum?

Aslında aşkı bunun içinde katamayız. Aşk başkadır, birini ilk gördüğünde onun senin kalbinde ne izler bırakacağını hissedersin bir nebze.
Yagmurun şıp şıp sesleri ruhuma karışıyordu, izler bırakıp akıyordu bıraktıği her izde biraz yalnızlık biraz da hissizlik vardı.

Hayatta üzülmen gereken şeylere sevinirsin bazen
Sevinmen gereken şeylere de üzülürsün.
Benim hayatım aslında bunlardan ibaretti.
Zıtlıkla bezeli yaşamım ruhumla bambaşka bir tezat oluşturuyordu..

Nereye kadar nasıl yaşayacağımı bilmediğim hayatımda şu an ve gelecek için bir zemin hazırlıyordum.

Bizi hayata hazırlarken önce öğretip sonra sınav yapıyorlar, oysa hayatta önce sınav olup sonra öğreniyorsun. Nerede durman gerektiğini nasıl davranman gerektiğini her zaman anlayamıyorsun.

Ben derdimi herkese kolaylıkla açabilen birisi olmadım hiç. Her şeyi sonuna kadar düşünüp söyleyen biri de..
Detaylara takıldım hep sonunu düşünmeden konuştum. Belki de sağlıklı yaşam için gayret simgesidir.
Ben Sırma Koç.
"Sert dalgalar hırçın limanlara zarar veremez."
Hırçın kızım ben. "Her darbeye karşı eskisi gibi kendini koyvermeyenim ben."