(Oneshot):"Co-Army"

"Anak gising na magbebenta pa tayo"wika ni Mama.

'gising ako,ayaw ko pang bumangon'gusto kong sabihin kay Mama yan kaso inaantok talaga ako.

"Huyy,anak malakas ang benta kapag umaga kaya huwag nang tatamad tamad"sabi ni Mama saka sinapo ang buhok.

pilit kong minulat ang mga mata ko, "Opo Ma,ligo lang ako"wika ko sa loob ng antok.

paano ba naman kasi nag puyat ako kagabi,may project akong dapat tapusin,'di ko yun magagawa sa weekends dahil,kailangan ko siyang tulungan sa pagbebenta.

pumunta na ako ng CR,at naligo.

"Hmmm,Ma ang bango naman po"sambit ko ng bumaba.

"Halika na,kain muna tayo"nakangiting wika ni Mama.

Basta si Mama ang nagluluto,masarap talaga,adobong manok at kanin.
kailangan naming maging malakas para mas madami ang kita.

"Anak,anong nagyare?"natatrantang tanong ni Mama ng hawakan ko ang ulo ko.

Hays,ano ba 'tong ulo kong 'to.sumasakit nalang lagi.sagabal talaga.

"M-ma O-okay lang ako"pilit na ngiting sambit ko.

"Talaga ba?"nagaalalang tanong niya.hays baka hindi mag benta si Mama dahil sa ulo kong 'to.

"Mama O-okay oang po talaga ako,ano ba haha"pilit kong pangungumbinsi sa kanya.

"Saka nag puyat po ako kagabi kaya siguro sumakit ang ulo ko"pagdadahilan ko.

"Nagpuyat ka?"Ma,ayaw kong makitang nag aalala ka saakin.

"Ma project po yun,saka okay naman na po ako"buti nalang sandali lang yung sakit ng ulo ko.

nung nakaraang araw kasi,ang sakit talaga.

"Ma tara na tapos na po ako"sabi ko saka niligpit ang mga pinag kainan.

"Okay kana ba talaga nak?baka gusto mo dito ka na lang muna?"hays si mama talaga.

"Tara na Ma"nagpacute na ako at pinakitang okay na talaga ako.

"Tara na nga"nakangiting wika ni Mama.

*

"Magkano po ito?"tanong ng costumer

"30 pesos po sir"sagot ko naman ng nakangiti.

"pabili,magkano pag with rice?"

"45 pesos po"

"Yung with rice nalang"

"Sige po"

pumunta ako sa counter bar para sa Rice,linagay ko ito sa Styro at binigay sa bumili.

"Salamat po"nakangiting wika ko.

Isang Maliit na kainan ang negosyo ng Mama ko,nabubuhay kami dahil sa kainang 'to.

"Mic drop🎤Mic drop🎤bal bal josim na nimalmal josim,lodi dodi anamubappa nomu busy nayumun jala,Mic drop Mic drop" Napatingin ako sa lalaking naka headset na patungo sa kainan namin.

feel na feel niyang kumanta kahit mali mali ang lyrics niya haha.bagay naman sakanya kasi cute kaya di siya mukhang katawatawa.xd

"Annyeong haseyo,pabili po~"lol ang cute niya.

"Annyeong haseyo,oppa,ano pong bibilhin niyo"nakangiting sabi ko.

Co-Army eh.

"Oppa hii~"wika ko saka winagayway ang kamay sa harap ng mukha niya.

"O-oh S-sorry"

"Haha,ano pong bibilhin niyo?"

"Ahmm Adobo po with rice"

"Hmmm okie dokie"masayang banggit ko.

pumunta ako sa counter bar saka kinuha ang Styro at sinalinan siya ng pagkain.

"Kim Namjoon"sabi ko at naagaw naman ang atensiyon niya,tignan natin kung alam mo to.haha

"Kim seok Jin"nakangiting wika mo

hahhaa.

"Min yoongi"ako

"Jung hoseok"ikaw

"Park Jimin"ako

"Kim taehyung"ikaw

" Jeon Jungkook"ako

"BTS"sabay naming wika lol.

parehas kaming natawa sa ginawa namin.

"Haha,sinong pangalan mo?"friendly kasi ako,lalo na kapag ARMY ka.

"Jake haha,ikaw?"

"Masia"nakingiting wika ko at nakipagkamayan sayo.

"Sige una na ko"

"Ingat"wika ko saka nag wave.

*

lagi kang bumibili sa kainan namain every weekeend,kaya minsan sa  kainan kana kumakain.

nalaman ko rin na si Jin,The worldwide handsome ang bias mo,kasi parehas daw kayong Worldwide handsome.

natawa na lang ako sa mga sinabi mo.

since 2015 Army kana,ako naman bago lang 2016 lang.

kilala kana din ni Mama,at tinutukso tayo lagi,may nararamdaman man ako para sayo,hindi nalang kaibigan kundi mas lamang pa sa pagkaibigan,Pagiibigan ang gusto.

ayaw kong sabihin sayo baka hindi mo masuklian,ayaw kong masira ang pagkakaibigan natin dahil lang sa pesteng nararamdaman ko.

Masaya tayo,minsan nga pumunta ka sabahay para sunduin ako.

nag date tayo,pero tinanaw natin yun as a friendly date.

lagi kang nag hihintay sa labas ng gate ng campus namin para sabay tayong umuwi.

until sinabi mong may importante kang sasabihin saakin.

pero hindi natuloy ang lakad natin papuntang mamahaling resto para sa sasabihin,kundi sa ospital tayo pinagtagpo.

gumuho lahat ng nalman kong isang attempt nalang ng attack ng brain tumor mawawala na ako sa mundong ito.

masakit mang isipin na ganon ang situasyon pinilit kong ilihim sayo,ayaw kong mag alala ka,masakit saaking pagmasdan kang umiiyak.

Mahal na kita Jake,sana ganon rin ang nararamdaman mo para saakin.

*
Author's POV

"Pabili po Mama"wika ni Jake pagkapunta niya sa Kaiinan nina Masia,Mama ang tawag niya sa Mama ni Masia dahil gusto niya daw.

"Oh Jake ikaw pala"nakingiting wika ng Mama ni Masia.

"Umiyak kananaman"nagaalalang sambit ng Mama ni Masia.

"Nasaan po si Masia,gusto ko po siyang makita"naluluhang ngunit naka ngiting sabi ni Jake.

"Jake,hanggang ngayon ba?"naluluhang sambit ng Mama ni Masia.

"Mama,di ko po kayang tanggapin"humihikbing wika ni Jake saka yumakap sa Mama niya(Mama ni Masia)

"Tahan na,masaya na siya kung nasaan man siya ngayon,hindi niya gugustuhing makita kang umiiyak mag aalala yun"nakangiti ngunit luhaan na sabi ng Mama ni Masia.

"Saranghae,Masia"

The End.

°°°°°
A/N: dapat bago pa mawala ang isang tao sa buhay mo(not as in mamatay)sabihin mo na ang dapat mong sabihin,malay mo may nasayang kana palang pagibig.

Bakit daw malakas ang benta ng pagkaing tanghalian sa umaga?

dahil po yung pinagtitindahan nila ay puro nasa trabaho,kaya bumibili sila sa umaaga.at dadalhin ang pagkain sa opisina.