KIDS IN AMERICA

|5 Nov 2018|

บางครั้งฉันก็อยากจะมีความหวังบ้าง
.
.
.
.
.
.

อยู่ไหน..
อยู่ไหนกันนะ..
ลีโออยู่ไหน!!

พื้นที่น่ารักๆส่วนนึงในโรงอาหาร เป็นที่ที่ฉันและเพื่อนๆกำลังนั่งอยู่ พร้อมสอดส่องบุคคลที่ฉันคอยมองหา 'ลีโอ'

วันนี้เขาไปไหนไม่รู้ ฉันไม่เห็นหน้าค่าตาเขาตั้งแต่เช้า
แต่แล้วเหมือนทุกอย่างจะดูรู้ทันไปหมด เขาเดินมาแล้ว
..
พร้อมนั่งโต๊ะที่ถัดกับฉันไปเพียงหนึ่งโต๊ะ
..
.
พร้อมหันหน้ามาทางฉัน
..

"โคน..ลีโอมาแล้ว"

"ป๊าดด ใกล้ไปปะไอ่ลีโอ"

"แกฉันเขิน"

"เออๆ มองมันดิเนี่ยตอนนี้มันยังหันหน้าคุยกับเพื่อนอยู่ เร็วๆ เดี๋ยวมันรู้ตัว"

เมื่อจบคำพูดโคนฉันก็หันไปยังที่ที่เขานั่งอยู่ และ แย่แล้ว เขาจ้องฉัน เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้วฉันจึงรีบหันหน้ากลับมาอย่างรวดเร็ว

"แก..โป๊ะว่ะ"

บุคคลโป๊ะแห่งชาติคือฉันเองล่ะ..

.

หลังกินข้าวเสร็จฉันและโคนก็ขึ้นบันไดตามลีโอไป เป็นไง ใจกล้าดีใช่ไหมล่ะ
ที่จริงวันนี้มันแทบจะไม่มีอะไรพิเศษเลยด้วยซ้ำฉันยังเห็นเขาขับรถมอเตอร์ไซด์ไปส่งแจ๊คกี้เหมือนเคย ....

แต่ในส่วนของสิ่งที่ฉันยังคงสงสัยอยู่ทุกวันนี้ก็คือ ลีโอยังไม่หยุดมองฉัน..
ฉันรู้ว่าตอนนี้มันเป็นเหตุการณ์บ้าๆที่เราไม่สามารถควบคุมอะไรได้ ใช่ มันบ้ามาก ลีโอคบกับเพื่อนเก่าฉัน ส่วนฉันกำลังแอบชอบแฟนของเพื่อนเก่า แถมลีโอก็ยังไม่เงิกหยุดมองฉันเสียทีอีก เอาจริงๆคือฉันไม่รู้จะต้องทำอย่างไรกับเหตุการณ์ตอนนี้ เอาเป็นว่าจะเกิดอะไรก็เกิดแล้วกัน