καλύπτω τα αυτιά μου για να σε ακούσω
καλύπτω τα μάτια μου για να σε φανταστώ
άρχισε να γίνεται σιγα σιγα η μορφή θολή
οταν εφυγες έμεινα μόνη με τις αμέτρητες μου αναμνήσεις
οι μνήμες τις ύπαρξης οτι κάποτε αγαπησα με ελέγχουν τοσο εύκολα
για αλλη μια φορά. ακόμα μια φορά
πως μπορεί να τελειώσει ετσι αυτό δεν μπορω να το πιστέψω
αυτές οι αμέτρητες υποσχέσεις τι να κανω?
Δεν αναπνεω για να σε αισθάνομαι
Κρατούσα τις δύο γροθιές μου μαζί για να σε αγγίξω
Έχεις γίνει σιγά-σιγά θολος, έχεις σιγά-σιγά να με άφηνη η μορφη σου
παλι γυριζω στις ασταμάτητες αναμνήσεις μου
Δεν φόβαμαι τον πόνο,υπάρχει όμως φόβος
Μόνο μαζί σου εδώ, θα είμαι σε θέση να ζήσω
Χωρίς εσένα είμαι σαν να έχω χάσει ολοκληρη μια ζωή
Ανίκανη να κινηθω προς τα εμπρός, ή προς τα πίσω
Τι μπορώ να κάνω, τι να κάνω
απλωσ σταματω
πολυ Σκοτάδι και λιγότερο φως από την ημέρα που εφυγες
Σκοτάδι και λιγότερο φως από την ημέρα που με παράτησες
Από την ημέρα που μου άφησε
πεθάινω λίγο λιγο
οι μνήμες τις ύπαρξης οτι κάποτε αγαπησα με ελέγχουν τοσο εύκολα
για αλλη μια φορά. ακόμα μια φορά
πως μπορεί να τελειώσει ετσι αυτό δεν μπορω να το πιστέψω
αυτές οι αμέτρητες υποσχέσεις
τι να κανω? τι μπορω να κανω ?
