1. bölüm
Bir akşam üzeriydi. Andrew eve geldi. Herzamanki gibi dolu gözleriyle baktı , yanıma geldi ve biran kendimi onun kolları arasında buldum. Farklı bir ruh hali takınmıştı kendine. Sevmek güzeldi ama onu sevmek bambaşkaydı. Farklılığın sebebini anlayamadan dudakları dudaklarımla buluştu. Ne olduğunu anlayamadan kendimi yatak odasında buldum. Her zaman sıcak dokunuşları olan Andrew soğuktu , içimi ürpertti. Teninin tenime değişi bütün duygularımı hareketlendirdi. Tüylerim diken diken olmuştu.
Andrew tuhaftı. Onu hiç bu kadar arzulu görmemiştim. Ama bir şey dikkatimi dağıtıyordu. Bakışları bakışlarımla buluşunca gözlerinin içindeki karanlığa anlam verememiştim. Andrew yanımda , bense onun kolları arasındaydım. Göz kapaklarım birer birer ardına kadar kapandı.
Küçük bir ürpertiyle saatler sonra aralandı gözlerim. Andrew'in ısıttığı bedenim buz tutmuşçasına titriyordu. Baktım ki Andrew yanımda değil. Hiç böyle kalkmaları yoktur onun , nereye gitmiş olabilir diye düşünürken uykunun cazibesine dayanamayıp tekrar daldım.
Rüya görüyordum sanırım. Andrew bana bakıyordu. Bir nefes uzağımdaydı ama bakışları tuhaftı , tebessüm ediyordu. İçten pazarlıklıydı. Sanki Andrew değildi. Eli elime değince hissettiğim ürperti bu gecekinin aynısıydı. Ve bir an bir görüntü belirdi.ben vardım herzamanki saçlarımı toplamış seksi görüntüm aynıydı. ama dünya değişmiş gibiydi. güneş yoktu , neptünün mavi ışığı gözlerimi kamaştırdı. Ellerim karnımdaydı , bir uçurumun kenarında karnımdakiyle konuşuyordum.Beni uçurumdan atmak için ikna ediyordu ve küçük bir rüzgarla kendimi boşlukta hızla düşerken görüyordum.
Neredeydim? Etrafım karanlıktı , ışıldayan küçük parlak şeyler vardı. Dondum kaldım. Bir ses Andrea diyordu. Nereden geldiğini anlayamadım. Bir ayna yansımasında kendimi görüyor ve arkamda beliren bir sıcaklık beni kendine çekiyordu. aniden ağlayarak uyandım.
Acıkmıştım bir şeyler hazırlamak için mutfağa yöneldim. Anahtar sesini duydum kafamı çevirdiğimde Andrew'in elinde çantayla karşımda durup gülümsediğini farkettim.
''Bebeğim nasılsın? Dün gece çalışmak zorunda kaldım üzgünüm'' dediğinde gördüğüm rüya aklıma geldi. Yoksa o rüya olacakların bir habercisimiydi? Günler geçti aradan , duygusallaştım ve garip bir ruh haline büründüm. Anlam veremediğim bir çok şeyden kurtulmak istiyordum.
Aynalara bakmaktan çekiniyordum. Ne zaman aynaya baksam kendi gözlerimin hissettirdiği o duygu beni korkutuyordu. Değişiyordum aslında . Andrew çok çalıştığı , kendini işe adadığı için beni görmezden geliyordu. Ben ise kabuslarla boğuşurken onların gerçekliğini hissede biliyordum.
Rüyamdan etkilenerek hamilelik testi yaptım. Klozetin üzerinde otururken sonuç için tedirgindim. Ve aniden fark ettim ki test pozitif . HAMİLEYiM . . !
bu benim kaderimmiydi? Bu iki çizginin yaşattığı duyguya sevinmeli mi , üzülmelimiyim ? Mevsim normalin üzerinde soğuktu , oda bir dengesizlik yaşıyordu. Ne tuhaftır ki çok üşüyen ben soğuğa rağmen terliyordum.
Sabah kalktım ve canım yemek yemek istemedi. Evin kapısından çıkıp arabama yürüdüm. Nereye gideceğimi bilmeden minicooper'ı çalıştırdım. Bilmediğim bir yolda ilerliyordum. Aniden durdum ve bir uçurumun kenarındaydım. Far ettim ki 3 ay önce gördüğüm rüyadaki yerdi. Ama istemsizce yürüyordum kendime engel olamıyordum. Ve birden o ürperti geldi . Sağa sola baktım ki arkamda hissettiğim bir sıcaklık vardı.
Korktum . . Arkaya dönmek için kendimde o cesareti bulunca döndüm. Karşımda gördüğüm şey karşısında donup kaldım. Siyahtı gözleri kan kırmızısıydı , bana bakıyordu.
- Kimsin dedim . . .
_ ''kaderin'' dedi
_ Benim kaderim neden bu?
_ Çok sevdiğin bir kedin vardı hatırlıyormusun ? İşte ben onun içinde yaşayan Saktür'üm.
'' Korktum, çok korktum. evet bir zamanlar bir kedim vardı araba çarpıp ölmüştü.
- Sen kötülüğü seversin , insanlarla oynamayı , onları kukla yapmayı , içlerine girip yaşam nedenlerini çalansın. Neden ben ?
- Sana istemsizce aşık oldum ve seninle olabilmek için içine bir tohum bıraktım. O geceyi hatırlarsın. ben senin içinde ki kötülüğün nedeniyim. Karnındaki tohum dünyayı alt üst edecek bir güç.
- Hayır . . ! istemiyorum onu hayır . . !
Kendimi uçurumun kenarından hava boşluğuna bıraktım. nefes aldığımı hissetmiyordum. Karşımda Saktür ve avuçlarının arasında bir kalp vardı.
Benimdi . . .
