Paano mo makakalimutan ang masilumuot mong nakaraan kong hanggang ngayon gumugulo parin ito sa isipan mo?
At dahil dun sa nangyari ay nagkaroon ito ng bunga. Bunga na dinadala mo sa pagtanda, bagay na hinahanap hanap mo kahit gusto mo itong iwasan.
**
Magbalik tayo sa kanyang nakaraan.
Itago nalang natin siya sa pangalan na Misty. Back when she was a child, i think 7 years old palang sya nun. At siempre wala pang kaalam alam sa mundo. Isang napaka-inosenteng bata. 3 silang magkakapatid at siya ang Panganay. At ngayon ay 16 years old na siya.
Lagi kasi siyang iniiwan sa bahay ng magulang niya. Lagi tuloy siyang nag-iisa sa bahay kasama ang binata niyan pinsan na nangangalang Boyet, ang nagbabantay nun sa kanya.
Isang gabi sa kanyang malalim na pagtulog, bigla siyang nagising. Kamulat ng kanyang mga mata nakatambad sa kanya ang kanyang pinsan, katabi niya. Hinalikan bigla ang kanyang mga labi. At may iba siyang nararamdaman sa kanyang katawan. Naramdaman niya na hinawak ang di dapat hawakan. At patuloy parin ito at hindi na niya mapigilan dahil sa nararamdaman.
Napakabata niya pa para sa ganung bagay pero wala siyang magagawa dahil ngyari na. Hindi niya ito matanggap pero kailangang kalimutan. Hindi niya ito malimot dahil ito'y kinikimkim niya.
At di lang yun nagtatapos, nakapag asawa ang kanyang pinsan at naglaon lumipat sila ng bahay. At dun niya nakilala yung matandang kapit-bahay nila. Ayan na naman lagi siyang naiiwan sa bahay.
Nag-iisa, nag-iisa.
Pinagkatiwala sa kanya ng magulang niya yung matandang yun upang magbantay sa bahay. Hindi nagtagal, nagkaroon din ng pagnanasa sa kanya yung matandang iyon. Biglang hinawakan ng matanda ang kanyang maselang parte ng kanyang katawan. Nagpigil siya pero di niya nakayanan.
"Bakit ganito, bakit :(" sabi niya sa kanyang sarili.
Lahat ng ngyari ay hindi niya ito pinagsasabi. Nababalot siya ng takot, tahimik lang sa lahat ng pinagdadaanan. Takot na takot, hanggang sa nag-iba ang kanyang ugali. Nag-iisa, tahimik. May sariling mundo.
Hindi nagtagal namatay din ang matandang yun. Hindi niya alam, pero masaya siya dahil wala na ang matanda.
Meron pa. May nakilala na naman siya, iyon ay ang kanyang Tito na kapatid ng tatay niya. Doon sa bahay nila nanirahan ang kanyang tito galing probinsiya. Di nagtagal...
Pinagnanasaan din pala siya neto. Lumapit sa kanya ang kanyang tito. Siya'y nagtataka. Bigla siyang pinilit sa gusto niyang gawin, at hindi na siya nagpigil sa sarap ng kanyang nararamdaman habang siya'y napapaluha. Araw araw yun nalang laging ginagawa sa kanya kapag wala ang kanyang mga magulang. :(
Sabi niya wag na wag raw dapat siyang magsusumbong. Sinunod niya naman.
Habang buhay nalang ba siyang matatahimik? Hindi niya alam ang gagawin. Siya'y gulong gulo. Oras oras umiiyak daw siya. Naiisip ang mga bagay na yun.
Sa katagalan, naadik daw siya bagay na yun. Hinahanap hanap na kanyang katawan ang bagay na iyon. Sa mga nagiging syota niya, di raw maiwasan na walang mangyayari. Nalulungkot siya dahil isa pa ba daw siyang babaeng tignan? Napakarumi!
Alam niya na ang Diyos lang ang makakatulong sa kanya. :) Salamat nalang dahil may mga taong nakilala at nagmahal sa kanya, tinanggap siya ng buo niyang pagkatao. Hindi naman importante kung ano ka noon dahil hindi tinitingnan ni Lord yun, ang importante kung paano ka binago ni Lord ngayon. Ng dahil kay Lord malaki ang pinagbago ni Misty. Lahat lahat iniwasan niya. Patuloy na siyang nagseserve kay Lord. Thanks talaga kay Lord dahil siya yung way para magbago si Misty. Basta move on from past and trust God in everything, pagsubok lang to at iwasan ang tukso. Dati isang mess, ngayong isang magandang testimony para sa lahat. Nothing's impossible w/ God.
***
BTW, salamat po sa lahat ng nagbasa na ito. True to life story ho ito.
Godbless!! :))
--MysteryGirl ...
