Okul olmadığından, yatakta, dünyanın varlığını sorgulayarak uzanıyordum. Okulun olmadığına büyük şükrettim, çünkü kendimi hasta hissediyordum.
Yataktan yavaşça kalkıp banyoya doğru ilerledim.
Kendimi tanıtmayı unutmuşum! Ben Beliz. 17 yaşında, lise son sınıf öğrencisiyim.
İyi durumlu bir ailenin çocuğuyum, ama bu durumdan pek memnun olduğum söylenemez. Paralarından beni aksatıyor, her şeyde paralarına güveniyorlar ve bu cidden canımı sıkmaya yetiyor.
Elbette, sevgilim de var. Bir seneyi aşkındır birlikteyiz ve mutlu bir birlikteliğimiz var, umarım böyle devam eder.
Banyoda rutin işlerimi halledip, dolaptan kıyafetlerimi çıkarıp üzerime geçirdim. Fazla abartılı olmayan bir de makyaj yapıp saçlarıma fön çektim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşağıya indiğimde kahvaltı çoktan hazırlanmıştı. Tostumu yedikten sonra meyve suyumu da içtim ve çantamı alıp evden çıktım.
Arabamı parkın önüne park ettiğimde, Erdem'i gördüm ve el sallayıp ona doğru ilerledim. Erdem, sevgilimdi. Yanına gittiğimde kısaca sarıldık ve bir banka oturduk.
"Bugün nasılsın yavrum?" dediğinde gülümsedim.
"Harikayım! Sen de iyi gözüküyorsun." başını aşağı yukarı sallayarak beni onayladığını belli etti. Yere bakmaya başladığında bir şey olduğunu fark ettim, bir şey söylemeye çalışıyordu. Fark etmiştim.
"Erdem'im, ne oldu?" dediğimde gözlerime baktı. "Yo, yok bir şey. Çok uyuyamadım sadece." dediğinde inandırıcı olmadığını bakışlarımla belli etmeye çalıştım ama üzerine fazla gitmedim, ailesi ile ilgili bir şey olmuş ve bunu bana söylemek istemiyor olabilirdi. Bunu gayet anlayışla karşılardım.
"İstersen eve gidebilirsin, yani uyumak için, kafa dinlemek için." dediğimde burukça gülümsedi.
"Seni öpebilir miyim?" dediğinde istemsizce tek kaşımı kaldırdım.
"Tabii." dediğimde boynuma minik bir öpücük kondurdu ve yaklaşık 2 dakika sarıldık.
"Görüşürüz tekrar." dediğinde görüşürüz demeyi ihmal etmedim. Canım aşırı derecede çikolata-çilek ikilisini istediğinden arabama atladım ve tatlıcıya sürdüm.
Sipariş verip bekledim, 10 dakika sonra siparişim geldiğinde yavaş bir şekilde yemeye başladım.
Telefonumu çıkardığımda mesajlarımı tek tek kontrol ettim, her zamanki gibi kızlar saçma sapan adını ağzıma bile almayacağım türden gereksiz kişilerin dedikodusunu yapıyor, bir yandan da sövüyorlardı. Bunu yaptıklarında ellerine ne geçiyordu bilmiyordum ama bilmek de istediğimi söyleyemezdim.
Instagram'a girip, arkadaşlarımın hikayelerine bakmaya başladım. Her zamanki gibi aynı, boş, bomboştu. Bu kadar gereksiz şeyleri story etme gereğini neden duyuyorlardı anlamıyordum. Saçmalık.
Tam telefonumu çantama tekrar koyacakken, telefonumdan mesaj sesi geldi. Kimden geldiğini görememiştim çünkü gizli numaraydı. Mesajı açtığımda gözlerime inanamadım.
"Bugün yine çok güzelsin, Erdem'in canı sıkkındı galiba, başka biri olmasın? Öyleyse de umursama. Her neyse, seni seviyorum."
İlk bölüm için yeterince mütüşlü bence ne dersiniz?
