"ONUN NİYE SENİ SECTİĞİNİ BİLMEK İSTİYORUM .O KURBANLARIYLA İŞİNİ BULUNDUGU YERDE BİTİRİR. SENİ NEREYE GÖTÜRÜYORDU?"
yine sorgulamaya basladı beni kendini ne sanıyordu ki acaba bir polis falanmıydı neyse banane.
"nereden bilebilirim* bıçagını çıkarttı ellerimi kaldırınca beni isteyen biri oldugunu söyledi sadece."
beni isteyen biri mi? beni istiyor.... daha doğrusu beni neden ve kim istiyor?
"yürü gidiyoruz güvende olman lazım."
sonra bilegime baktıgını fark ettim dogum lekeme.....
"nereye gidiyoruz?" ve gayet net bir biçimde
"BANA"
"hem sana yeni kıyafetler lazım bu şekilde dışarda dolaşman bile tehlikeli."
birden kıyafetlerimin paramparca oldugunu fark ettim sürüklenirken olmustu bunlar sanırım bana ceketini verdi ve fermuarını kendisi cekti... o sırada aldıgım derin parfum kokokusu beni garip hissettirmişti.
"neden senin evine gidecekmişim sana neden güveneyim ki?"
sinirleniyordu bu acıkca gözlerinden okunuyordu;
"çünkü gidecek bir yerin yok tehlikedesin ve seni KURTARDIM! bunu kafana soksan iyi olur BANA GİDİYORUZ."
sustum hem beni kurtarmıs olabilir bunu neden surekli basıma kalkıyordu sanki ben demişim gel kurtar diye suna bak.
sıradan bir apartmana girdik en ust katına cıktıgımızda eliyle bir işaret yaptı sasırdım cunku olmayan bir kapı bir anda belirdi o kapıdan girdik o da ne ev cok buyuktu. bir odada tamamen silahlar vardı ama biraz garip silahlar. diğer odalardan biri kütüphaneydi aslında burda uyuyabilirdim kitap ve huzur. salon fazlasıyla buyuktu mutfak sıradan dıger odalar gibiydi beni bir odaya göturdu ve
"burada kalailirsin jessicanın odasıydı burası."
buda kim şimdi ne çok isim öğrendim ben bugun boyle. muhtemelen svgilisiydi. odaya girdim kıyafetleri giyebilecegimi söylemişti madem bende gardrobu actım ve rahat bir şeyler giydim daha sonra odayı kısaca inceledikten sonra salona gitmeye kara verdim ama aman tanrım unuttum neredeydi simdi nasıl bulacaktım. kapılardan birini actım hayır!hayır!hayır!! burası Mattın odasıydı ve o da dus almısa benziyordu yoksa neden bu sekilde yarı cıplak gezinsin ki değilmi?
"özür dilerim ben salonu,ARIYORDUM"
o gayet rahat bir sekilde
"önemli değil bekle biraz deli kız."
deli kız mı hiç hoş değildi ama olsun pantolonunu giyip yanıma gelmişti.
"acıkmıssındır sen herhalde. bu arada yemek yapmayı biliyormuydun?"
ben sadece kafamı salladım
"iyi bana yardım edersin o zamn"
mutfaga girdik ona yardım edecektim sözde ama sadece servis tabaklarını cıkartıp onu seyrettim onu bu kadar çekici bulmam normalmiydi acaba? hiç bir fikrrim yok....
üzeri kaşarlı krep çaragında beşamel soslu tavukları masaya kotdu çok güzel olmuştu.
"tamam şimdi sana anlatacaklarıma inanmayabilirsin"
evet ona neden inanacaktım ki sanki kimdi o ama dinleyecektim yinede
"eric bir insan degil o ruhu calınmıs biri insan kılıgında. biz onlara karanlıgın tutsagı dıyoruz. bende bir koruyucuyum. henüz gercek görevim verilmedi. küçüklüğümden beri bunun için egitiliyorum. ama ne için kim için bilmiyorum"
ben saddece susup suratına baktım.
"anlamanı beklemiyorum hemen ama istediğim sey anlatılan masallar, efsaneler, filmler hepsi gercek ve sanırım sende onun bir parcasısın."
"ben mi? ben kimmim ki? teyzesinin bile istemedigi biriyim ben."
"birazdan lider gelince kim oldugunu anlayacagız merak etme"arıyordum. hemen çıkıyorum."
"lider mi" liderde kimdi şimdi haydaaaaa. kapı çalındı içeriye takım elbiseli bir adam geldi konusmadan bilegimi tutup baktı ve doğum lekeme dokundu. gözlleri kapalı öylece bekledi. sonra gözlerini açıp bana baktı gözlerinin rengi değişmişti. siyahken yeşile döndü.
"BEKLENEN " dedi.
KİM NEYİ BEKLİİYORDU?
KISA OLDU BİLİYORUM AMA ÖZEL İSTEK ÜZERİNE GELEN BİR BÖLÜM OLDU SİZİ SEVİYORUM :D
o gayet rahat bir sekilde
