Kabanata 5

51 4 1
                                    

Kabanata 5

Continuation · 8:10 am

I am sure my forehead was creased after I heard what Rei said. Well, siguro nga kanina pa ako dito naka-kunot ang noo. Hindi ko lang kasi talaga maintindihan ang mga nangyayari. Ang bilis lang ng mga pangyayari.

I was about to confront her if she's serious or just kidding the hell out of me because I'm on my way to have a heart attack; when she suddenly walked back and forth.

"Ate, Ate. Ayoko na. Ayoko na. Ayoko na dito. Alis na tayo dito. Ayoko na," she kept on repeating words. Umiiling siya habang malalalim ang hininga. Hindi na siya nakahawak sa ulo niya. Pero pabalik-balik siya sa paglalakad dito sa unahan ko.

I gulped and acted calmly. "Hey, Rei. Kalma ka lang. I'm here, okay? You're hundred percent safe." I assured her.

I was worried that she might lose grip on herself. Baka mamaya magwala siya. Hindi ko maintindihan pero para siyang na-paparanoid. Naguguluhan na ako. My heart beat is beating so fucking fast. Kinakabahan ako sa susunod na mangyayari.

Umiiling siya habang patuloy pa rin ang paglalakad ng paulit-ulit at pabalik-balik. It was like she's being hysterical. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa kanya.

"Rei, look. Take a deep breath and keep calm. Tara, upo tayo." I held her hand and we both seated beside this tall tree. Nakayuko siya habang sinusubukang huminga ng maayos. Earlier, her breathing's partly rapid kaya medyo gumaan yung pakiramdam ko ngayon na maayos na ang paghinga niya.

Hinagod ko ang likod niya.

"Okay na?" tanong ko after I noticed that she's now okay.

Tumango siya at nakatingin lamang sa mga damo. Nakayuko siya. I can still sense her heavy breathes.

"Okay. Now, can you tell me honestly about what you said earlier?" I asked.

Hindi pa rin siya gumawa ng galaw para tumingin sa mga mata ko. She locked her eyes on the floor, maybe doesn't want to look into my eyes.

"I told you my untold secret, Ate Emilia-tan. Now you know my abilities, and it is to foresee the future and secrets. Alam ko kung ano ang mangyayari sa susunod na araw, buwan, taon at sa susunod na mga henerasyon." her voice is deep, her eyes still locked on the ground.

I nodded.

Tumaas-baba ang kanyang lalamunan. "After I held your hand kanina, something strange suddenly passed through my head and a loud snap of fingers locked my ears. I couldn't hear anything earlier that's why I'm panicking. My head throbbed badly na parang may nagmamartilyo nito ng napakalakas. It almost made me want to scream so loud but I didn't. After I heard a loud snap of fingers, it followed by a screaming feminine voice that almost made my eardrums get damaged. Halos mabasag ang eardrums ko sa sobrang tinis ng kanyang boses. It's more like she's trying to warn me from something, something that I know. Those feminine screams. Hindi ko alam pero parang boses ng Reyna iyon, ang Reyna Hela."

Napakagat ako sa labi ko. Shit. This is crazy. Bakit ako kinakalibutan? Kaya ba ganoon siya kanina? Kaya ba parang nababaliw na siya sa kakahawak sa ulo niya dahil doon? At ang Pangalawang Reyna? Paanong? What the fuckin hell. This is insanely idiotic to even think. Why would a Queen?

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Apr 15, 2018 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Paradise of HellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon