Onbereikbare Liefde

35

" We deden het toch altijd veilig ? Hoe kan dat ?"

" Niet altijd,Niall... 1 keertje niet!"

" Ohjaa.."

" Maar, w-wat wil jij ? Wil je het houden ?"

" Wat ? Iris nee ! We zijn veel te jong voor dat. Asjeblief, zeg..."

" Maar Niall, we nemen dan wel een leven van iemand af... Enn, dat wil ik niet! Ik wil me niet heel men leven schuldig voelen."

Niall bekijkt me raar en loopt dan naar buiten.

" WAR GA JE NAARTOE NIALL. NIALL! BLIJF HIER !"

...

" asjeblief, blijf bij me, Niall"

Hij is weg.

Geen idee, naar waar, maar hij is er niet meer. Hopelijk is het Maar een paar uurtjes, want anders overleef ik het niet,?hier alleen, niet wetend waar hij is.

Ik barst in tranen uit en zak door mijn knieën.

De tranen blijven lopen en ik ga in de zetel zitten.

Ik gebruik zo een 3 dozen zakdoeken op en blijf wachten tot de deur opengaat.

Maar dat gebeurt niet...

Het is ondertussen al laat en ik besluit om naar bed te gaan. Het duurt lang voor ik slaap maar het lukt me toch...