Home
"Sayang hindi ka makakauwi" Bethany said. Tumawa lamang ako sa kanyang sinabi na lalong napasama ang kanyang tingin sakin. I bite my lower lip to stop my laugh. "Wala naba ako magagawa to change your mind? Well its about your brother. Hindi kaba masaya na, he win of this kind of award na once in a lifetime niya lang makukuwa?"
"It's not once in a lifetime, Beth. Infact kaya niya yon kunin ulit ng maraming beses."
Pumunta ako ng terrace ng aking kwarto para magpahangin. Ang pang gabing hangin ang unang bumungad sakin kita narin ang mga city lights dito sa Newyork dahil alas otsyo na ng gabi dito sa syudad. Over viewing ang condo'ng pinili ko dito bukod sa maganda ang view kapag palubog na ang sunset. At napaka ginhawa ang malamig na simoy ng hangin dahil palapit na ang winter at nagsisimula na rin ang umulan ng yelo dito.
"Hindi talaga eh, Im sorry matutulog na ako"
She sighted at agad kong pinatay ang tawag at sinimulang magisip-isip ng kong anong bagay. Its been a years noong sinimulan ko mag travel sa ibang bansa. Inuna ang japan at ang panghuli ay ang newyork kong saan ako nakatira ngayon.Buwan narin ang lumipas simula nang pinabili ko kay daddy ang condo'ng ito dahil balak ko narin dito tapusin ang pag-aaral sa highschool. 3rd year na ako simula ng naging independent ako sa buhay. Ayokong umasa sa pera nila daddy at mommy na araw-araw winawaldas ng aking kapatid para lang sa mga babae niya. Napangiwi ako sa mga iniisip. Tanging ang condo lang ang galing sa pera nila.
I yawn ng magsimula na akong antukin dahil sa malamig na hangin. Dumiretso na ako sa kwarto and the soft bed itself pulled me in bed at walang paanlinlangang pumikit.
Cold winds starting atacking my bed. Na animoy isang klaseng bagay na hindi mo mapipigilang pumasok. At parang lalong tumatagal ang oras dahil sa lamig. Ganun ang nangyari araw-araw. Hanggang sa grumaduate ako sa highschool. Pakiramdam ko natapos na ako sa pangalawang pagsubok sa buhay. Dumaan ang mga araw at dumating ang akin kaarawan.
"Damn you! Ember Aurelia Sanchez Revamonte." She course with my name "Kailan ka ba uuwi? You're 20 years old tapos hindi ka parin nagpapakita. Hihintayin mo pa ba na pumuti ang uwak tsaka mo lang iisipin na uuwi ng Pilipinas? Siguro you have a boyfriend –"
"Bitch, I dont have a boyfriend here. Come on Benthany Amelia Torres. Kong magkakaroon man ikaw ang unang makaka-alam. Pikon ka masyado"
I laughed so hard ng lalo siyang nagalit sakin. Her thick lashes ay lalong bumagay sakanya. Ang natural niyang labing mapupula at ang fair skin ng kanyang katawan ay lalong tumingkayad ang kulay. Na animo'y inaalagaan ng mabuti. Her body shaped so well. Kumpara sakin, I'm slender.
She sipped at her juice. Nasa private resort sila ng kanyang pamilya dahil summer na at nagsisimula na ang mga taon doon na magrelax. They're own two resort sa cagayan at dalawa'ng restaurant sa cebu the rest sa ibang bansa. My family too. Own something big sa ibat-ibang bansa. Well im not involved of them Im not interested by the way.
"Your brother is winning again some awards. International na talaga ang banda ng kapatid mo."
I smirked realizing something.
"Are you inlove with my brother Bethany Amelia Torres?"
Napatapon ang juices ng kanyang iniinom nito. I laughed so hard. Sumasakit ang tiyan sa kakatawa sa reaction niya. Damn its priceless.
