Skype Love (one shot)

"Go Jomaaaaar! Woooh!" halos mapatid na lahat ng ugat sa lalamunan ko kakasigaw. Ang galing niya talaga!

The Juniors are currently having their English Festival at ang para sa literary pageant nila ay villains. Hindi ko alam kong bakita nandito kaming mga contestants din ng literary pageant ng mga 4th years but anyway, I am enjoying it.

Tinitignan ko bawat galaw at facial expression niya kahit na natatakpan na ito ng napakakapal na make-up. Ang galing talaga. Sobrang galing. Fit na fit siya sa character na iyon. Parang impromtu yung speech niya.

Naririnig ko din sa mga kaklase niya sa likuran ko na adlib na lang daw niya yung iba. Napatango at napangiti na lamang ako sa loob ko.

Nakikipag-interact din siya sa audience kaya nakakatuwa siyang panuorin. Naghahabulan pa sila sa paligid ng stage na parang naglalaro na lamang sila ngunit hindi pa rin siya nawawala sa character niya. :))

"Hey guys, why so serious? Mwahahahahaha!"nag-ingay muli ang buong covered court habang humahalakhak siya paalis ng stage. Magkahalong sigawan at palakpakan ang naririnig. Obvious naman sigurong si Joker ang pinortray niya ano? Hihi.

Pagkababang pagkababa niya ay dinumog siya ng mga estudyante. Hinihila siya para magpapicture kaya't kinausap namin ang adviser niya na adviser din namin ni Keith noong nakaraang taon na kami din kaya agad niyang hinatak si Jomar at pinunta sa amin.

Todo kapit naman ako sa braso siya habang nagpipicture kami not minding the crowd. Kahit na inaasar na ako ng mga kapwa ko journalist, wala na akong pake. Basta may picture kami OMG!!

"Salamat talaga Jomar. You are so creepy and you did very great! OMG kill me now please. Good luck oh anyway alam ko namang ikaw mananalo eh. Kyaaaaaa!" halos mabingi na siya sa sigaw ko sa kanya. Hahahaha! Kinamayan ko muna siya bago pa ako mahatak ni Keith para sa practice namin ng production. Namesmerize parin ako sa creepy niyang look. Oh...my...gosh!!

~~~♥××

Halos sumabog na ako sa kinauupuan ko ngayon. Hiyang hiya ako dahil sa kagagawan ko noong nakaraang buwan. Hindi ko akalaing ganun nga talaga ako noong una kong nakilala si Jomar Laroco. Napakachildish. Hahaha!

Idol, infatuation or crush? Hindi ako sigurado kung may next level pa pero ganyan ang evolution ng feelings ko para sa kanya. Natutuwa ako kapag naaalala ko siya. Halos sumabog na din ang puso ko kapag nasasalubong ko siya anywhere lalo na noong unang beses niya akong nginitian. Madalas din akong asarin ng mga kaklase ko kapag dumadaan siya sa classroom namin. Ako naman tong tanga na nagtatago pa talaga.

Meron pa noong pinost ng kaklase ko sa wall niya sa FB yung picture ko with a caption na isayaw daw niya ako sa Valentine. Grabe talagang halos maiyak na ako sa sobrang hiya. Palagi pa nilang tinatag si Jomar sa lahat ng post ko kaya kung pwede lang mamatay sa asar, nadedecompose na ako ngayon.

Pero naglaho ang lahat ng iyan noong isang gabing kilig na kilig ako sa kanya. Inaasar ko kasi sila ng kaibigan ko nang bigla na lang siyang umamin na ako daw ang crush slash mahal niya. Nabigla ako sa pangyayare, in an instant, dumami ang friend request ko at andami na ding naglike sa comment niyang iyon. Sa sobrang hiya ko ay minessage ko siya