Should I Stay?(Ολοκληρωμένη)✅

💍1💍

"Δεν φεύγω επιδή τα πράγματα είναι δυσκολα αλλά επειδή δεν αξίζουν πια"

***

Ήταν έτοιμη...τα μαλλιά φτιαγμένα σαν μια πριγκίπισσας, το φόρεμα της παραμυθένιο, το μακιγιάζ της απαλό και λυτό αναδεικνύοντας την φυσική ομορφιά της αλλά η πικρή αλήθεια ήταν ότι δεν ήταν πραγματικά έτοιμη...ψυχολογικά τουλάχιστον.

Η μέρα του γάμου της είχε φτάσει και το μόνο που ήθελε ήταν να τα παρατήσει όλα και να τρέξει σε αυτόν...

αχ αυτός...

Ο μοναδικός άνδρας που έκανε την καρδιά της να σπάσει σε χίλια κομμάτια με ένα του άγγιγμα, της πεταλούδες στο στομάχι της να μετατραπούν σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο με ένα του μόνο βλέμμα, της σπίθες να μεταμορφώνονται σε πυροτεχνήματα με ένα απλό φιλί του.

Δυστυχώς όμως δεν θα είναι αυτός που θα την περιμένει στα σκαλιά της εκκλησίας για να την κάνει δική του μια για πάντα, θα είναι ένας ξένος... η οποία τον γνώριζε μόνο ένα μήνα!

Καλά καταλάβατε αγαπητοί μου αναγνώστες, έπεσε θύμα προξενιού.Δεν μπορούσε να αρνηθεί διότι την απείλησαν ότι θα την πετάξουν στον δρόμο, σαν ένα απλό σκουπίδι...γονείς είναι αυτοί;

Δεν την ενδιέφεραν τα πλούτη και τα ακριβά κοσμήματα που της υποσχέθηκαν, το ήξερε ότι δεν θα την έκαναν ευτυχισμένη.Το μόνο που ήθελε ήταν τον μηχανόβιο της...με το δερμάτινο σακάκι του και τα καστανά γλυκά του μάτια...όχι τα παγωμένα γαλανά του μέλλοντα συζύγου της.

Ήθελε να περάσει τα δάκτυλά της από τα κατάμαυρα σαν την νύχτα μαλλιά του, να ακουμπήσει το καλοσχηματισμένο του σώμα και τα στιβαρά γυμνασμένα χέρια του.

Τι την κρατούσε πίσω; τι την εμπόδισε από το να τρέξει στην ζεστή αγκαλιά του;

τίποτα απολύτως...

Γονείς δεν είχε...είχαν πεθάνει πια για αυτήν, φίλους δεν είχε...μια ζωή ακολουθούσε της εντολές τον γονιών της.

Ήλπιζε ότι κάποτε θα μπορούσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη και συμπάθεια τους...να τους κάνει περήφανους. Το κακό ήταν όμως ότι το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι να παραμελήσει την δική της ευτυχία για τα καπρίτσια των γονιών της...

αλλά φτάνει πια! σκέφτηκε.

Έβγαλε το πανέμορφο νυφικό της δίχως να νοιάζεται για το τι θα απογίνει, τα μαλλιά της τα άφησε ανέμελα να πέφτουν σε απαλές μπούκλες πάνω στους ώμους της.

Βάζει στο γρήγορα ότι βρει μπροστά της αλλα πριν καν κουνηθεί ακούει το χτύπημα της πόρτας.

"κυρία είστε έτοιμη; σε 5 πρέπει να είστε στην λιμουζίνα" λέει η διοργανώτρια η οποία οι γονείς της προσέλαβαν για τον γάμο...

ούτε τον ίδιο της τον γάμο δεν μπορούσε να οργανώσει!!!

Δεν απάντησε, ανοίγει την μπαλκονόπορτα και με έναν σάλτο πηδάει στο καταπράσινο γρασίδι της αυλής της και τρέχει...δεν σταμάτησε να τρέχει, μακριά από την φυλακή της, προς την σωτηρία της...τον όμορφο μηχανόβιο της.

Επιτέλους φτάνει, η πόρτα του ανοίγει και τα μάτια της λάμπουν από χαρά και έρωτα...τόσο πολύ έρωτα για αυτόν.

"Ήρθα" του λέει.

"Ήρθες" της λέει έκπληκτος αλλά το χαμόγελο του δεν άργησε να εμφανιστεί.

Τα χέρια του τυλίγονται γύρω από την μέση της, η καυτή του ανάσα έπεφτε στον λαιμό της και τα βλέμματα τους συναντήθηκαν.

Και τότε ήξερε ότι ήταν μόνο η αρχή της ιστορίας της...

Τέλος...

💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐

Γεια σας και πάλι!!!! Αυτή η ιστορία είναι short story που σημαίνει ότι είναι μόνο ένα κεφάλαιο, ήταν μια έμπνευση της στιγμής και αποφάσισα να την γράψω. Μπορεί στο μέλλον να την αναπτύξω πιο πολύ αλλά προς το παρον αυτό είναι. Ευχαριστώ πολύ που αφιέρωσατε έστω και ένα λεπτό να την διαβάσετε❤❤❤❤

Υ.Γ. Έχω γράψει και ακόμα μια ιστορία με περισσότερα κεφάλαια και μπορείτε να την βρείτε στο προφίλ μου😉
💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐
-ΛΙΑ😚