"canimi nerden yaktigini biliyordu o. insan kabullenir ama dillendiremez ya oyleydi bizimkisi. sanki soylenmeyen seyler yokmus gibi davraniyorduk. hic konusulmazsa yasanmamis gibi olurdu. ama hepsi yasandi. her anini hatirliyorum. icimde koca bir copluk var onlarda orda bir posetin icinde iste. ara ki bulasin. kelimelerle ifade edemiyorsun diye hissetmiyorsun saniyorlar. aslinda orda iste, duruyor, goruyorsun. ne onu ikna edecek gucun var ne kendini yoracak takatin.boyle mi gercekten dunya. guzel olan her seyin daha kiymetli oldugu? yeterince guzel degilsen cogu seyden mahrum kaldigin bir psikolojik savas. hep yetmeye calistigin insanlar. yetemedikce yenilmelerin savasta o kaybedisin iste. ne onurunla olebiliyorsun ne de galip geliyorsun. maneviyatini ve benligini adadigin her neyse, her kimse, o hep kazanacak. sense hep gogsunden vurulacaksin. bazen tokat yiyeceksin bazen tekme. bazen keske olseydim diyeceksin bazende, oleceksin zaten, yasarken. icinde bir yerlerde buyumeyi bekleyen bir sen var. onu seviyorsun, biliyorum. cikarip oksamana izin vermiyorlar iste. bencil bedenler. kendini dusunuyor en cok sevdiginde. neden senin ne istediginle ugrassin ki kendi isteklerini yasatmak varken. sen saniyorsun ki-yani ben- seni dusunuyor, her seyden cok. ustunu ortuyor iste uyurken, hasta olunca basinda bekliyor. aglayinca gozyasini siliyor, susayinca bardagini dolduruyor ya seni dusunuyor saniyorsun, her seyden cok. kendini doyuruyor aslinda o. ben ne istersen yaptim daha ne istiyorsun diyebilmek icin bir gun. sana kendini vefasiz hissettirmek icin..
oturup planlamiyor ama bencil iste, oyle oluveriyor birden. sen birden eksik oluveriyorsun.
bunun icin var o. sana seni dusman etmek icin. sinavin bu iste. burda uyaniyor ya zaten insan. uyanamayanlarda var onlar en fenasi. uyanacaksin ki ogreneceksin, sevgi, ask, insansi her duygu temelinde bencilligi barindirir. kendini sevmek icin sever insan, kendi ozsaygisini doyurmak icin besler seni. ogreneceksin ki hayat o zaman baslayacak. yeni dogan bir bebek nasil gozlerini acarken aglayip basliyorsa yasamaya aynen oyle olacaksin. gozlerin acilmis olacak artik her seyi farkindasin. icinde ki cocuk buyuyene kadar aglayacaksin. bazen oyle bir aglayacaksin ki bakmissin gunes dogacak. oyle bir aglayacaksin ki senden sıkılacaklar yanında kimse kalmayacak. en son bitecek gozyasin. uyanacaksin iste tam o sirada.tek basinasin.
tek basimayim.
annen baban kardesin agabeyin sevgilin deden amcan kimin neyin varsa yetmeyecek, cunku herkes sadece kendine yeter.
kendine yetmeyi ogrenemeyen hayatla sadece savas halinde kalacaktir.
canini yakan o sevgilin, her seyden cok seviyorum dedigin sevgilin, her seyden cok seviyorum dedigin icin seninle degil artik. herseyden cok seviyorum dedigin ne varsa senden alinacak. nasil yani simdi bu kalemden bu kitaptan bu siirden de mi daha cok?
bu yildizdan bu buluttan bu kustan da mi?
hicbir sey bir digerinden daha cok yada daha az degil iste.
esit sevmeyi ogrendikce kazanacaksin. en cok kalbini sevmeyi ogrendiginde kazanacaksin.
yaninda olmak icin can atacaklar veya senden uzak durmak icin kosacaklar. ya dostun vardir ya da dusmanin. cunku senin gibi degiller. sende olup onlarda olmayan seyi ya sevecekler yada nefret edecekler.
ben mi? ben uyanali cok oldu, en son ne zaman ruya gordum hatirlamiyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Günlük
Romanceo gün uyanıyorsun yazmak istediğin tonla cümle. o gün bitiyor ama cümlelerin hala bitmemiş. öyle bir günlük ki bu, ne yaşananlar anlatılıyor ne de ay yıl gün var.