SALAK YAZ AŞKIM

3.Bölüm ''Sevimli Personelim..''

Camın arkasında bana siyah gözlükleriyle bakan bir adet Özgür gördüm.Bu nerden çıkmıştı şimdi yağğ?? Onu takmıyor havasıyla bilmediğim yolda bisikletimi sürmeye devam ettim.O da arabasını yavaşça yanımda sürmeye başladı.Uzun bir sessizlik oldu aramızda.En sonunda konuşmayı o başlattı.’’Ee nereye gidiyosun böyle??’’ deyip iğrenç bir gülümse verdi bana.Sessiz kalıp yoluma devam ettim.’’Imm  sohbetlerim biraz sıkıcıdır istersen seni otel odama götürebilirm orada daha iyiyimdir.’’dediğinde ağzımı bir O şeklinde açtım.Kendimi hemen toparladım ve bisikletimi yere bırakıp arabasına yaklaştım.Yüzüne sert bir tokat geçirdim.Bunu hak etmişti.Bu hareketime sinirlenmiş olucak ki arabasından bi hışımla inip beni bileğimde çekti ve yolun kenarına götürdü.’’N’apıyosun seni aşağılık pislik herif ?!’’

‘’Bana bak küçük kız!Eğer beni daha fazla zorlarsan bende işimi  zorla yaparım anladın mı beni!’’diye bağırdı suratıma karşı.Benimse elim armut topluyormuş gibi hiçbir şey yapamıyordum.Gerçi kim sinirlenmiş ve azmış birisine tekme,yumruk vs. atmaya cesaret edebilir ki??

Ben kendi dünyamda düşüncelerime dalmışken o beni öpmeye başladı.Tabii ki de karşılık vermedim.İttirmeye çalıştım ama o kendisini bana daha çok bastırdı.O anda birisi Özgür’ü üzerimden aldı ve yere yatırıp yumruklar atmaya başladı.Yüzünü gördüğümde bunun Tunç olduğunu fark ettim.Tunç mu?Iğğyykk.Onun ne işi vardı burda? -,-

Tunç’u Özgür’ün üstünden kaldırdığımda kaşının ve dudağının patladığını fark ettim.Özgür ise sendeleye sendeleye arabasına gitti.Sonrada DEF OLDU.’’Sen n’apıyosun yaa? Ne diye çocuğu dövdün ?’’

‘’Görüntü kirliliği yaratıyordunuz’’ dedi sinirle.

‘’Yav he he.Bu arada seni fena dövmüş.’’dedim elimi yüzüne götürüp incelerken.

‘’Ben onu dövdüm.O beni dövmedi.’’

‘’Her neyse gelde yaralarına bakayım.’’

‘’İstemez.’’

‘’Anlamadım.?Yardım etmek istiyorum nesi var bunun?’’

‘’İstemez dedim uzatma.’’

‘’O zaman hastaneye git.Dikiş gerekebilir.’’

‘’Bana ne yapmam gerektiğini söyleme.’’

‘’Buz da kullan iyi gelir.’’dedim şeker kız gülümsememi takınarak.Bunun üzerine gözlerini devirip bisikletine bindi.Peşinden gittim.

‘’Sen nereye geliyosun?’’

‘’Seninle hastaneye gelicem.Merak ederim ben.’’

‘’Sen çok oluyosun ama.İstemez dedim ya daha ne uzatıyosun?’’diye bağırdı.

‘’Aman be iyi bende gelmem.İstenmediğim yerde durmam ben.Senin gibi öküz değilim.İnsanların duygularına önem veririm ben.!’’

‘’Ben mi öküzüm?Ben nerede istenmedim de bulunmuşum??’’

‘’Evet öküzsün ve ben senin orada arkadaşımı dövmeni istemiyordum.Belki biz başka şeyler de yapacaktık ne biliyorsun?’’

‘’Hatırlatıyım güzellik daha 3 saat önce seni o çocuktan kurtarmıştım.Bana borçlanmıştın.Ve o çocuktan ne kadar nefret ettiğini yüzüne baktığımda da anlayabiliyorum.Şimdi bana ikinci kez borçlanmış oldun.’’

‘’O zaman senden de ne kadar çok nefret ettiğimi anlayabiliyorsundur zeki çocuk.’’Kaşlarını kaldırmış bir şekilde bana döndü.Ona dil çıkartıp hızımı arttırdım.Canım dondurma çekmişti.Sahil kenarındaki dondurmacıdan dondurma almaya gittim.