Beginning

63 4 2
                                    

Wie is Enma?
Emma, ze is een meisje dat is opgegroeit zonder ouders, haar ouders zijn met een auto-ongeluk overleden. Altans dat zeggen de pleegouders van haar. Ze heeft een kamer en die moet ze delen met haar pleegzusje, Anne. Ze heeft de helft van de kamer waar ze een bed en bureau heeft staan. En dan heeft ze ook nog een kast erbij met een paar kleren. Op school heeft ze geen vrienden gehad. Maar ze gaat naar een nieuwe school. Omdat ze naar de 1e gaat.

Het verhaal begint hier;
"Emma heb je je boeken al voor je school"? Zei haar pleegmoeder. "Ja heb ik mam" Emma ging naar school waar ze naar haar klas liep. En ging zitten. Er kwam iemand naast haar zitten en zei "ken ik jou". Emma keek hem verbaast aan en zei "ehm nee denk ik niet, hoezo zou ik jou kennen"? De jongen zei "ik ben Jake". "Ik ben Emma". De docent kwam binnen, Jake en Emma keken elkaar aan en keken weer vooruit. 

De les was voorbij. Emma ging naar de volgende les tot Jake haar meenam langs de deur. En zei "ik ken jou echt ergens van, ik weet niet waarvan maar ik zie het in je ogen. Ik heb die kleur een keer eerder gezien, maar dat kan niet, HET KAN NIET"! Emma liep rustig naar achter en rende de gang uit. Jake volgde haar. Maar Emma was veel te snel. Jake wist de school beter dan haar en nam een kortere weg. Jake sprong tegen Emma, Emma viel op de grond net zoals Jake. Emma gooide Jake naar de andere kant naar de gang. Emma keek naar haar handen, heel verbaast. Ze bleef stilstaan, Jake spuugde bloed, de congerge kwam aanrennen en zei tegen Jake " gaat het goed"? "Emma jij bent de nieuwe toch? Kom maar mee naar de derecteur". Emma hoorde het en ging met hem mee. Toen Emma bijna al weg was riep Jake "ik wist het"!

Emma was bij de derecteur, hij zei "je hebt Jake pijn gedaan... waarom"? "Ik ik... het was een ongeluk meneer ik voelde me heel energiek en gooide hem naar de andere kant van de gang". "Emma, geen leugens". "Maar" voordat Emma haar zin kon afmaken zei de directeur "Je stelt me teleur, maar je krijgt een tweede kans". Emma keek stomverbaast. Hij zei "Je bent nieuw op deze school je weet onze regels nog niet. Geen vragen je mag gaan".

Emma loopten naar haar fiets toe. Jake stond daar op haar te wachten. Hij zei "sorry dat ik zo bot deed tegen je. Kan je me vergeven"? "Ehm gast je hebt me neergegooit en je bent achter me aangerend". "Maar ik kan je iets leren, ik ken jou soort namelijk". Emma liep naar achter, "ehm Jake je doet raar. Je bent een beetje anders dan normaal". Jake keek naar haar en zijn ogen veranderde in blauw, fel blauw dat licht gaf. Emma keek en zag het gebeuren en zei "jij bent paranormaal, dit kan niet. Je bent een geest? Wat ben jij"? Emma rende weg naar de weg en keek om haar heen.

Daar stond een bus en rende er naar toe en stapte erin. De bus begon te rijden. Er kwam wat op de weg voor de bus, het was Jake. De bus stopte en viel om. Iedereen was gewond, Emma had een schram op haar hooft en knie. Voordat ze daar kon kijken was het al geheeld. Jake rende naar haar toe. En nam haar mee. Maar Emma hirld dat tegen. Jake kon niks meer doen dan haar bewusteloos slaan. Dus dat deed hij. Hij nam haar mee.

Wat zou er hierna gebeuren?

Wolf Moon, Dutch partWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu