One More Try, One More Chance (COMING SOON)

Prologue

Prologue

"Please Jasper, don't do this to me" halos magmakaawa na ako kay Jasper wag niya lang akong hiwalayan. Halos, nakaluhod na ako sa harap niya wag niya lang ako iwan. i already swallowed my very precious pride. pero ano?

"please Audrey, it's enough. hindi naman talaga kita gusto diba? alam mo yan? dare lang naman to eh, hindi tayo totohanan" ouch! and yeah, my point siya, pero i really love him. super duper to the maximum level mahal ko siya

"please jasper. i'm begging you" halos yumakap na ako sa mga binti niya wag lang siyang umalis

nandito kami sa may bahay namin at kami lang naman ng kuya ko ang tao dito, i know by now he's listening to us.

two weeks nalang kasi at anniversary na namin ni Jasper. our first anniversary ever! tuwang tuwa pa ako ng makita siyang kusang pumunta dito sa amin para lang surpresahin ako. may dala siyang paperbag, excited na akong buksan yun at tignan ang laman kung ano.

but when he get inside, hindi ko naramdaman ang excitement. i thought na kaya siya nasamin ngayon ay para planuhin ang magiging anniversary namin pero i was wrong. really wrong.

he ask me to break up with him. tinanong ko siya kung bakit but he didn't answer. makatarungan ba yon? diba hindi?! kaya eto ako ngayon, naglulupasay na wag niya akong iwan

"please jasper, i'll do anything ang everything you want. i'll make sure na magpapakatino na ako, mag be-behave na ako at hindi na ko magiging makulit. just please stay" huhuhuhuhuh grabe iyak na ako ng bongga

pero siya, pinipilit niyang tanggalin yung nakakapit kong braso sa binti niya

"enough na Audrey, sinasaktan mo lang sarili mo" then napabitaw ako sakanya kasabay ng paglakad niya palabas ng pintuan. tumayo ako sa pagkakaluhod ko tapos kinuha yung paperbag tsaka binugsan.

ang laman nun lahat ng binigay ko sakanya. isinoli niya na.

iniwan ko nalang iyon sa sala tsaka pumasok sa kwarto at nagkulong.

i really love him. napaka selfish ko ba? siguro oo dahil ipinipilit kong maging akin siya kahit hindi naman talaga pupwede, eh masisisi niya ba ako eh sa gusto ko siya?

since i was only six years old, gusto ko na siya, akala ko pa nga noon gusto ko lang siyang maging kaibigan pero nag iba na yung naramdaman ko nung tumungtong kami ng fourthyear.

para sakin kami, pero para sakanya hindi. never niya kasi akong niligawan eh. ako pa nga kamo ang nanliligaw sakanya. ewan ko ba, ang lakas ng tama ko sa lalaki na yun.

eto ako ngayon sa kwarto ko, na tatawa at iiyak. nababaliw kumbaga.

magulo ba? basahin nyo na nga lang yung chapter one. ikwekwento ko sa simula.

madrama kasi dito eh. Author, gawin mong happy ending to kung hindi lalabas ako dito at pupuntahan kita jan para kalbuhin. huhuhuhuhuhu

--------------------------------------------------------------

asa ka naman bwahahahahha

please vote :D and share na din sa iba... hehe ano to fb? pag like, share?