📍สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
5:00 Am
"ตื่นๆๆ...ลุกออกมากินข้าวแล้วไปทำงานกันได้แล้ว" เสียงน่าหนวกหูปลุกเด็กๆให้ตื่นจสกการหลับไหล เธอเดินออกไปยังห้องหนึ่งปลุกเด็กหนุ่มที่จะถูกส่งตัววันนี้
"หายไปไหนเนี่ย...ออกไปทำงานแล้วหรอ ฉันบอกวันนี้ไม่ต้องไปทำงานไม่ใช่หรอ" เธอจิ๊ปากอารมณ์เสีย สินค้ามันต้องส่งวันนี้นะ
"นี่พล คีตะหายวันนี้ฉันต้องส่งตัวให้เสี่ยเขาแล้วนะ" เธอพูดกับลูกน้องของเธอ "ออกไปตามกลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะน่าจะเดินออกไปไม่ไกล"
"โถ่คุณนาย ที่ตลาดตั้งกว้างผมจะหาเจอได้ยังไง" พลแย้งกับเจ้านายของเธอ
"แกก็หาหมาตัวโตๆสิ มันตามคีตะไปทุกที่นั่นแหละ" เธอแนะวิธีให้กับลูกน้อง "ไปๆทำงานได้แล้ว"
"ครับคุณนาย" พลรับคำสั่งก่อนออกไปตามหาเด็กหนุ่ม "มาขยันอะไรแต่เข้าว่ะไอ่เด็กนี่เป็นปัญหาจริงๆโว้ย" พลบ่นก่อนจะขับรถออกตามหาเด็กหนุ่ม
.
.
.
.
.
.
12:00น.พลวิ่งตาตื่นมารายงานผลงานที่นายสั่งให้ไปทำ 'เด็กหนุ่มหายไปแล้ว' นายของเขา
โกรธเป็นฟืนเป็นไฟหลังรู้ข่าว เธอสั่งให้เด็กทุกคนตามหาคีตะ"นี่มันอะไรกัน เด็กนั่นทำไมถึงกล้าหนีกันทั้งที่เป็นเด็กดีมาตลอดแท้ๆ" เธอหัวเสียมากคิดว่าเด็กนั่นขยัยซะอีกทั้งๆที่เธอคิดมาตลอดว่าเด็กคนนี้ เป็นเด็กดีมากแท้ๆ
"ไม่ได้การละ เสี่ยเขาจะมารับตอนห้าโมงเย็นนี้แล้ว" เธอกังวลอย่างมากเพราะคนๆนี้เป็นเสี่ยที่มีธุรกิจใหญ่โต ที่สำคัญหากเขาโกรธและแฉเธอ ความสุขสบายนี้คงหายไปกับตาแน่ๆ เธอยอมไม่ได้
.
.
.
.
.
5:00 pm"อะไรนะหาไม่เจอ นี่พวกแกไม่มีตากันรึยังไง" อีเด็กบ้านี่ฉันต้องซวยแน่ๆเลย
"เสียงดังโวยวายอะไรกันหรอครับคุณโรส" เสียงของลูกค้าที่เธอกังวลที่สุดดังขึ้นข้างหลังของเธอ
YOU ARE READING
เขาชวนผมมาเป็นเบบี้-///-(Yaoi) *รีไรท์
Randomผมได้เจอกับคนคนนึงในวันที่ชีวิตกำลังจะพังทลายลง เขาชวนผมไปเป็นเบบี้ ส่วนเค้าจะเป็นแด๊ดดี้ แต่แด๊ดดี้กับเบบี้เขาทำแบบนี้กันหรอ ตัวเราก็ไม่เคยมีแด๊ดดี้ด้วยสิ มุแงงงงงง ʕ ꈍᴥꈍʔ