Αλλη ζωη!!!

Part 2

Περνούσε η ωρα γρήγορα. Διασκεδάζαμε πολυ ολοι μαζι. Ειμασταν ολοι στο μπάρ και πεινάμε συνεχόμενα σφηνάκια. Ο Χρήστος και ο Τηλέμαχος τράβηξαν την Δήμητρα και την Δώρα προς την πίστα. Εγω με τον Τρύφωνα μιλούσαμε για διάφορα θέματα εκεινη την ώρα. Η Σοφία γνώρισε ενα παιδι ,τον Γιάννη. Ο Γιάννης ειναι πολυ όμορφο παιδί ,αρκετά ψηλός μπορω να πω και πανω απο ολα καλο παιδι. Ειναι ενα χρονο μεγαλύτερος απο εμας, σπουδάζει  τεφα στην Θεσσαλονίκη. Κανονικά ειναι απο την Κοζάνη αλλα μενει στην Θεσσαλονίκη. Μετά απο αρκετή ωρα ,βλεπω την Σοφία να πλησιάζει και να μου λεει κατι στο αυτι.
Σοφία:Εγω θα φυγω με τον Γιάννη, κατσε οση ωρα θες απλα, πρόσεχε. Αν χρειαστεί θα πω τον Τρύφωνα να σε γυρίσει στο σπιτι.
Εγω:Δεν χρειάζεται ,θα παρω ταξί.
Σοφια:Καλα, εγω θα τον πω, και εσύ κανε οτι θες.
Πριν προλάβω να απαντήσω ,ειχε φτασει κοντα στον Τρύφωνα και του το ειχε πει. Εγω συνέχιζα να πινω, που στο τελος μέθυσα. Πηγα να σηκώσω το χερι μου στον μπάρμαν ,αλλα εκεινη την στιγμη ,ενα χερι μου το κατεβάζει με δύναμη.
Τρύφων:Μην πίνεις αλλο. Εχεις μεθύσει!(ειπε με αυτην την αισθησιακή φωνή).
Εγω:Αφησε με, με πονάς.
Τρύφων:Γιατι το κανεις αυτο στον εαυτο σου?
Εγω:Σε νοιάζει?
Τρύφων:Ναι ρε ,με νοιάζει! Απάντησε μου.
Εγω:Αφησε το χερι μου, τώρα. (λεω φωνάζοντας)
Μου αφηνει το χερι, και εγω αρχίζω να περπατάω προς την έξοδο. Αυτος με ακολούθησε. Εξω ειχε λιγα φωτα για να δει κανεις. Ημουν τοσο μεθυσμένη  που δεν θυμώνουν που μένω. Αρχισα να περπατάω χωρις να ξερω που πηγαίνω. Γύρισα  πισω μου και ειδα εναν να με ακολουθεί. Σταμάτησα, αυτός στάθηκε ακριβως από διπλα μου. Οταν κατάλαβα ποιος ειναι, μύριζα  το αρωμα του και επεσα κατω διοτι ζαλίστηκα. Ακουσα να μου λεει "πρόσεχε"και εκεινη την στιγμη τα ειχα χάσει τελείως. Με ειχε σηκώσει στα χερια και αρχισε να περπατάει προς το κλάμπ.
Εγω:Αφησε με, θελω να φύγω.
Τρύφων:Μαζι μου θα φύγεις.
Αρχισα να τον χτυπάω δυνατά  στο στερνο αλλα αυτος δεν καταλάβαινε  τίποτα. Ηταν λες και χτυπούσα τοίχο. Οπως τον χτυπούσα εφυγα επιτέλους  απο τα χέρια του, και επεσα κατω με αποτέλεσμα να χτυπήσω το γόνατο μου.
Τρύφων:Εισαι καλα?
Εγω:Ναι
Τρύφων:Πάμε  σε εκεινο το σπιτι ,να ζητήσουμε  ειδη πρώτης ανάγκης.
Εγω:Πας  καλα?
Τρύφων:Τι εκανα παλι?
Εγω:Δεν βλέπεις πως ειναι?! Φοβάμαι
Τρύφων:Προχωρα
Με πιάνει απο το χερι και με τραβάει για να προχωρήσω. Φτάνουμε σε εκείνο το σπιτι ,χτυπάμε το κουδούνι και περιμένουμε να ανοίξουν. Ακουμε εναν άντρα να περπατάει με βαριά βήματα.Εκεινη την στιγμή  εγω έπιασα το χερι του και αυτος με αγκάλιασε για να ησυχάσω.
Τρύφων:Θα θέλαμε ειδη πρώτης ανάγκης για το ποδι της κοπέλας.
Αντρας:Ωραια κοπελα. ΜΜΜ! Μου κάνει.
Τρύφων:Τι ειπες ρε?!
Αρχισε να τον χτυπάει  και να τον βρίζει ταυτόχρονα. Εγω τον ειπα να σταματήσει, αλλα δεν με άκουσε. Εκλαιγα χωρις σταματιμο. Μετα απο λιγο σταμάτησε να τον χτυπάει, με πηρε απο το χερι και αρχισε να τρέχει. Μπήκαμε στο αμαξι και φύγαμε. Με αφησε στο σπιτι και έφυγε. Κατευθείαν κοιμήθηκα και ξύπνησα απο εναν θόρυβο το πρωι. Σηκώθηκα απο το κρεβατι και άκουσα γυναικείες  και αντρικές φωνές που έμοιαζαν  με τους φιλους μου. Ντύθηκα ,πλυθηκα και πηγα στο σαλόνι. Ειδα μπροστά μου την Σοφία μαζι με τον φιλο της τον Γιάννη, την Δήμητρα, την Δώρα ,τον Τρύφωνα ,τον Αχιλλέα ,τον Τηλέμαχο ,τον Χρήστο και την Μαρία.