andito ako ngayon sa opisina ko, sandamakmak ang trabaho ko, hindi naman ito kelangan agad pero ito lang ang magiging libangan ko para kahit papano ay makalimot ako.
"pare, hindi ka pa ba uuwi?" bungad sa akin ng kaibigan kong tumawag.
" no, marami pa akong gagawin" sagot ko dito na alam kong kasinungalingan lang.
" bro, it's been a years. kalimutan mo na, kalimutan mo na s-"
" may gagawin pa ako" putol ko sa sasabihin nito.
alam ko ang gusto niyang sabihin. halos araw araw niya tong sinasabe saken, ngunit ayoko. ayokong makalimot.
paano? paano ko siya kakalimutan? baket ko siya kakalimutan? Paano ko kakalimutan ang taong bumago saken, Paano ko kakalimutan yung taong mahal na mahal ko.
tinignan ko ang lamesa ko kung nasan ang larawan niya, napaganda niya. red lips, long wavy hair, angelic face. how can i forget this beautiful lady?
i miss you, i love you so much. why did not you allow me to come with you? why are you so unfair? is this my karma, this is still so fucking hurt. i really miss you baby, i really do.
hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha sa mata ko, napangiti na lamang ako ng mapait. ito talaga ang karma ko sa mga sinaktan kong tao noon at pinagsisisihan ko na iyon ngayon.
Please comeback, please.. please baby
