ตอนที่1

13 2 0
                                    

วันนี้เป็นวันเปิดเทอมม.5วันเเรกของฉัน

ซึ่งหน้าเบื่อมากเพราะอะไรไม่รู้เพราะฉันไม่อยากมาโรงเรียนอยู่แล้วมั้ง

"ไง~เบลวันนี้มาเช้าจังเลยนะ"

"ก็ฉันตื่นเต้นที่จะได่เรียนนิ"

(ถูกบังคับมาล่ะสิไม่ว่า:โย)

"เริ่มขยันเป็นเด็กเรียนตั้งแต่เมื่อไรหรอเบล~"

ฉันไม่ยินเสียงยัยนามิพูดจากข้างหลังฉัน หื้ม แม่มึงโกรธเข้า แล้วเจอดีแน่ อีนามิ

"นี่เปิดเทอมวันแรกอยากมีเรื่องใช่ป่ะ"

"เธอจะทำอะไรฉันล่ะ หื้ม เบล มาถิ่นคนอื่นแล้วมาด่าคนอื่นแบบนี้ ได้ด้วยหรอ"

แค้นโว้ย!แต่ทนเอา หายใจเข้าลึกๆ

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงง

"อ้าว นักเรียนทุกคนนั่งที่ได้เเล้ว"

"ไปนั่งกันเถอะ"

สตังค์หรือที่ฉันเรียกมันว่าตังค์เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉัน

"วันนี้อาจารย์ มีนักเรียนใหม่มาแนะนำ ช่วยกันดูเพื่อนด้วยล่ะอะทั้ง3คน เข้ามาได้ "

เด็กผช.มี2คนผญ.1หน้าไม่คุ้นซักคนเลย เอ๊ะ นั้นมัน....

"สวัสดีครับ ผมชื่อ นิกกี้ เรียกนิกก็ได้ครับ"

นิกเรียนที่นี้งั้นหรอ เขาคง..มาหาแฟนเขาล่ะมั้งเลิกคิดได้แล้วเบลเขาไม่รักเราเเล้ว

" เบล เป็นไรรึเปล่า"

ตังค์ถามฉันด้วยความเป็นห่วง

"ไม่มีไรหรอก ไม่เป็นไรแล้ว"

"หวัดดี ฉันชื้อมาร์คคึ เรียก มาร์คก็ได้"

"กรี๊ดดดดหล่ออะอร๊ายยยยย"

"คนนี้เเหละคะพ่อของลูกกกกคนอะไรหหล้อหล่อ อร๊ายยยย"

พอนายที่ชื่อมาร์คเเนะตัวเสร็จเสียงชะนีก็ดังขึ้นมาทันที ทำอย่างกับไม่เคยเป็นผู้ชายมาก่อนงั้นแหละ

"สวัสดีคะ หนะ..หนูชื่อ โทวกะ ย้ายมาจากโรงเรียนยามากะ คะ"

(ชื่อรร.สมมุติ)

"แนะนำตัวกันเสร็จแล้วไปนั่งที่ได้ มาร์คไปนั่งข้างเบลนะส่วนสตังค์เธอย้ายมานั่งโต๊ะว่างตรงนี้กับโทวกะนะ อืม..ส่วนนิกกี้ไปนั่งข้างนามินะ นามิยกมือ อะไปนั่งตรงนั้นนะ ถ้าเรียบร้อยแล้วงั้นอาจารย์ไปก่อนนะ"

"นี่ นาย..นายชื่อมาร์คคึหรอ"

"อืม"

"นายรู้มั้ยนายชื่อเหมือนไอดอลที่ฉันชอบด้วยรู้มั้ย"

"อืม"

"นี่นายหัดมีมารยาทกับคู่สนธนาหน่อยสิ"

"แล้วใครอยากสนธนากับเธอไม่ทราบ"

"..."

ไอ่บ้าเอ่ย!ฝากไว้ก่อนเถอะ

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด"

"กรี๊ดแกใช่จริงๆใช่มั้ย"

"ใช่แน่นอน100%มาร์คคึ!อร้ายยยย"

"นี่พวกเธอน่ะ เอะอะเสียงดังอะไรกันห๊ะ!"

"แกก็ลองถามคนข้างๆแกสิ"

"ทำไม"

"ก็เพราะเขาคือ...."

"คือ.."

"คือ......"

"จะพูดก็รีบพูด"

"เขาคือมาร์คคึ ต้วน จากlA และที่สำคัญ เค้าคือมาร์คคึ got7!!!"

"??!!"

จริงหรือเนี้ยถึงว่าทำไมหน้าคุ้นๆ ที่เเม้ก็คือมาร์คgot7นั้นเอง

"เธอมากับฉัน"

"จะไปไหน"

"ตามมาเถอะน่า"

มาร์คคึลากฉันไปตรงหลังโรงเรียน นี่นายอย่าบอกนะว่า จะโดดเรียนตั้งแต่วันแรกเลยหรอ แต่ที่แปลกกว่าที่เค้าลากฉันมาหลังโรงเรียนก็คือ มือของเขาที่จับฉันอยู่ มันเย็นมาก และ ผิวของเขาขาวซีด คล้ายคนจะเป็นลม นี่เขาเป็นอะไร

รักนะนายแวมไพร์Where stories live. Discover now