Gece tatlı uyku içinde ben,
Gerçekle rüya olanı ayırt edemiyorum.
Karanlık hem de çok karanlık,
kabus olmasını isteyeceğim kadar çaresizim, bağırışlar kendime getirdi beni ,uyandım ve bidaha hiç uyumamak üzere. Dağılmıştım hiç toparlanmamak üzere...
Karanlık ve soğuktu ,karanlık olan kalbim, ruhum...
Çaresizliğin vücut bulmuş haliydim Hem de ne çaresizlik! Yaklaşmak zor korkuyorum; yaklaşmamak daha zor.
Bir kat aşağı da olanlardı kalbimi uçuruma getiren. Yoktu çare. Çığlıklar yükseldikçe yükseliyor, ben ağladıkça kalbim hızla çarpıyor, olan olmuştu.
Çaresizlik esir almıştı kalbimi, bense kaybetmiştim beni ben yapan ne var ne yoksa. Karanlıktım artık , gece olmuştum . Mesele gecenin karanlığı değil gece sarhoşlarıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİMİN YANSIMASI
PoetryYaşadığımız kocaman bu dünyada kalplerimiz karanlığı da görür, aydınlığı da bazense sadece çaresizliği görür kalbimiz. Siyah ve beyazın içinde bazen görmek istediklerimizi bazense görmek istediklerimizden ötesini görmek isteriz. Ama sonunda yine y...
