I'm the Heiress,So back off

Chapter 2

Princess's POV

Nandito ako ngayon sa room kakatapos lang ng First Class namin. Maraming tinuro pero unti lang ang pumasok sa utak ko.

Bakit? Pano ba naman kasi iniisip ko kung pano ko aayusin yung gulong sisimulan ko palang.

Yeah. Pina-plano ko ng kalabanin sila. They don't deserve to have a happy life while i'm still here. They'll not be happy while i'm here. They'll feel hell while i'm pretending like a good and angelic friend of them. If they are a pretender, then i'm the greatest. They know me as Princess Villanueve. But they don't know who really i'am.

They broke my trust, they betrayed me. I don't know what to do, after someone told me about there pretendings, my blood boiled, and i don't know what to do.

But it makes me feel i want to hurt them but i'll wait for the right time for this. I let them to do they want this time, short time.

Pero, iniisip ko parin, paano ko sila kakalabanin? Pano ko kakalabanin ang mga taong mas mataas sa akin? Eh di hamak na mahirap lang ako.

I was thinking, how i can do things what i'am planning if i don't have anything? But i think i can do it. Cause' i trust my self. I can do it--

"Hey." tawag sakin ng isang lalaking naging sandalan ko habang nandito ako sa impyernong lugar na to. Siya ang naging kasama ko kapag nag aaway kami nila Irene.

Yaaaaaaaa.... Na miss ko siya. Matagal di syang nag pakita sakin dahil sa family problems niya.

Dahil sa gulat na patayo ako pero kalaunan natauhan din ako at binigla siyang yakapin. O God, How i miss this Man.

"I miss you." I whisper. Tumugon naman siya sa yakap at ang loko hinig pitan ba naman kaya di ako masyadong naka hingga ng maayos, kaya sa di inaasahan nahampas ko tuloy siya.

"Ouch naman L. Ansakit non ha. Akala ko ba namiss mo ko? Namiss pa din naman kita." Sabi niya pero di ko narinig yung sa dulo.