Aynalarda bir ölümlüyü izliyoruz her gün.
Üstüne sevilmeyen bir kalp taşıyoruz.
Birileri ısrarla sevmedi bizi.
Ne kadar sevdiysek en az o kadar sevilmedik.
Rürgardan dolayı savrulan savrula uçan bir poseti
izler gibi izlediler nereye takılacağımızı.
İpi kopmuş uçurtma ya bakar gibi baktılar
çakılmamızı keyifle beklerken.
Durup nefeslenmek istesek ittilr, yürüsek çekiştirdiler.
Anlatmak istediğimizde dinlemediler,
sustuğumuzda da neden konuşmuyor sun dediler.
