His Precious Lie

Chapter 2 (I'm Sorry)

Erika's P.O.V.

I open my eyes then naramdaman kong nasa hospital pala ako.

"What's happened?"Mahina kong sabi.

Para talagang wala akong lakas.Feel ko,parang binugbog ako.

"Ow,Eri finally your gising na. Nagalala ako sayo sobra,Ayos ka lang ba may masakit ba sayo?"

Tiningnan ko kung sino ang nagsalita and I see miko na halata talaga sa mukha niyang nagaalala siya.

' Miko,Ano bang nangyayare sayo? '

"Ah,Oo ayos naman na ako siguro.Nahihilo lang"Sagot ko sa kanya.

"Good to hear that"Kalmado niyang sagot.

"Hmm,Miko di ka pa ba uuwi?"Tanong ko sa kanya.

"Nope,Aantayin kita dito hanggang makarecover ka alam ko naman na ikaw nalang mag-isa at di ko hahayaang wala kang makasama baka mamaya may mangyare pa sayo di ko kayanin."Mahaba niyang sagot.

Wait,Miko Ano nga ba talagang nangyayare sayo? Ayuko mag-assume ah pero bakit feel ko may nararamdaman paren sa akin si Miko di naman kase ako manhid eh.

4 years ago since mag-break kami imposible naman kung may feelings siya sa akin kase feel ko dati parang napilitan lang siya na maging girlfriend ako at randam mo minsan kase ilang siya magsalita eh.

"Erika,May gusto sana akong sabihin sayo kaso di yata maganda pakiramdam so hindi ko na itutuloy pa.May be when we meet again I can tell what I want to say"Miko said.

"No,Mik tell me now.Papakinggan kita dahil baka siguro di na tayo magkita"I said.

"Why?,Where are you going?"He Asked.

"Somewhere,it's far from here"I answered.

"What do you mean eri? Aalis ka sa pilipinas?"

"Bingo,Oo aalis ako dito kaya sabihin mo na kung ano ang gusto mong sabihin.Bago mahuli ang lahat"Pagpapaliwanag ko sa kanya.

"Ok,Gusto ko lang naman sabihin sayo na sana mapatawad mo ako kase Eri may narealize ako pero mukhang huli na ang lahat.Nung mawala ka hindi ko magawang tumingin sa ibang babae.Hindi ko kayang kalimutan ka at hindi nagtagal,May naramdaman akong kakaiba para sayo and the words came from my heart.Love,Yung nararamdaman kung yun is about sa love o pagmamahal na ibinibigay mo sa akin kaso nga wala na kaya hinanap-hanap ko yun.I erased but I failed 'cause u know what? I wait 4 years for this moment that I can tell u  what's in my mind.Eri,Mahal pala kita at sana patawarin mo ko kung narealize ko yun nung huli na ang lahat.Tama nga sila,Marerealize mo ang halaga ng isang tao kapag wala na ito at nagsisise ako bakit ko ba pinakawalan ang isang tulad mo.Kung papayagan mo eri gusto sana kitang ligawan kung papayag ka?"

Hindi ko ito kinakaya bakit ba sumasakit ang utak ko.Parang may narinig akong salita na hinahanap-hanap ko dati pa pero bakit Miko? Bakit ngayon mo lang narealize.Tama ka,Huli na ang lahat.Pero baka magsise ako kung hindi ko mapagpapasyahan ng tama ang sandaling ito.

Miko's P.O.V.

Pls,Eri pumayag ka na nagmamakaawa ako.I promise na magiging iba ako sa dati.

Gusto ko yan sabihin sa kanya pero ayukong magmukhang desperado.Desisyon ay gagalangin ko kase ako naman ang may kasalanan.

Bakit ba kase manhid ako?

Kinakabahan ako habang tahimik si Erika.Siguro nagulat lang siya kaya ganyan ang reaksyon.

"Sige,Erika wag mo munang sagutin.Hahayaan nalang muna kita pero sana hayaan mo lang rin ako ng gustohin ka.Wag mo akong pipigilan. Dahil baka di ko kayanin kapag nawala ka"Inunahan ko na siya.

Siguro nalilito talaga siya.

Lalabas na muna ako ng pinto pero tinawag ako ni Erika.

"Miko,Pinapatawad na kita pero hindi ko alm kung kaya ko pang tanggapin yang nararamdaman mo.Bigyan mo muna ako ng panahon"Paliwanag niya.

"Sige,Ikaw ang bahala"Nakangiti kong sagot at tuluyan na akong lumabas sa pinto.