Chapter 2

8 1 0
                                    

Mavis' POV

Tuesday...

Gumising ako dahil sa alarm ng cellphone ko. I set this up to 4:50 AM at anong oras na? 5:36! Buhay talaga...Ang galing makipaglaro. Kung ako mag papa alarm, that means 3 sa CP ko at Ang alarm clock ko. Tulog mantika Kasi eh.

"MANAAAANNGGG!! GISING NA!!" sigaw Ng kuya ko galing sa kwarto niya. Siya Yung 5th alarm ko. Diyan na ako magising ng totoo. Takot ako sa kaniya eh, Yung tipong papagalitan ka Ng parang kumander? Sa army? May dalang parusa parang boot camp?

Tumakbo ako sa aking banyo at sinigurado ko ang aking tuwalya at ang lock ng pintuan ko. I turned my shower on and the cold water rushed down through my soft skin, I got my white soap and vanilla shampoo and applied it on me. White and black lang talaga yung color ko, Wala nang iba, sabi ni mom pink daw dahil babae ako pero nah, it doesn't match with my soul.

Naligo na ako at nagbihis. Yung heels ko? Ayun, Yung takong pinutulan ko. It's a secret sa mom ko, magagalit Kasi Yan eh. Pero konti Lang Naman, Yung Hindi masyadong obvious.

Bumaba Naman ako at naghanda ng pagkain, Yung slippers ko pa Yung sinuot ko Kasi mahaba ang stairs sa modern mansion namin eh, Hindi Lang sa pagmayabang. Naabutan ko sila kuya na kumakain at si mama? Ayun, busy sa telepono niya. Sakto Naman nakita niya ako nung binaba niya Yung tawag.

"GOOOOODDDD MOOOORRRNNIINNNGGG MAVY WAVY KO! Kamusta ang tulog ng little princess ko?" Tanong ni mom. Ang haba ng tulog ko eh, from 5 quarter to 6 ng hapon kahapon hanggang 5:37. Oh diba? 11-12 hours!

"Okay Lang po mom, masyadong completo eh, who were you talkin' on the phone mom?" tanong ko sa kanya. I'm gettin'curious these days. Simula nong nangyari.

"Some employee of our company, dear. Kamusta na Yung sprain mo baby?" Tinignan niya yung paa ko. "Hija, it's getting better! I bet tomorrow it's gonna be healed! So babies, mommy's gonna go. Yung baon niyo, nasa counter. Kuya Jupiter, ikaw na bahala sa kapatid mo, ah? Bantayan mo siya lagi. Byee! I love you!" paalam at utos ni mommy Kay kuya.

"No problem, mom. You can count on me. You can trust me and do not worry about anything. I'll take good care of Mavy." Sagot ni kuya. Kahit kailan talaga, guardian angel ko yung ugok na 'to! Siya Lang Ang totoong kaibigan ko. Wala nang iba, yung iba Kasi mang iwan. Kaya ako naging miserable in times. Yung past ko? Hindi mo maintindihan, eh. Hindi ko Nga maintindihan ang estoryang 'to. Author talaga HAHAHAHA.

"Mavy, hurry up. We're gonna be late. Remember, 20 minutes PLUS traffic pa. Kailangang maaga na tayong gumising." Waw? Ang aga aga pa natin mas maaga pa? Wonderful!

"At Kung nag-iisip ka diyan na maaga tayong gumising lagi at mas maaga pa at tinatamad ka, mag apartment ka! Yung mas malapit sa school natin! Dahil Hindi Lang ikaw yung nahirapan dito, ako rin." Sambit niya. WOW?! AYM SUUU PRAWD OB HIM! MIND READER? Ay, di pala. Kilalang kilala niya ako at malapit na malapit kami. Syempre katabi Lang ng kwarto sa isang bahay eh!

"Tsh. Mind reader." Bulong ko. Please naman na hindi narinig niya! Last day ko na sa earth ngayon!!

"Ano!? Sabihin mo ulit?!" Sigaw niya. Huhuhuhu narinig niya!

"Sabi ko kuya, ang galing ng power mo! Mind reading! I like it! I'm so proud of your great achievement. Sana may trophy Yan, don't worry! Treat ko sa canteen ngayon, ha?" Biro ko sa kanya. Mahilig sa libreng pagkain eh. Ubos Lang yung allowance mo pagkatapos! I just wish I didn't say the word and kept a promise! Nasa rules namin Yan eh, kapag sinabi na ay sinabi na. Promise is a promise and when broke, no kuya for blah blah blah blah blah blah blah blah blah! Yun Yung parusa! And I hate it!

The Fight Between Good Love and Bad Karma [ON-GOING]Where stories live. Discover now