Hasat Zamanı

1.Bölüm

Kusursuz güneş tam tepede yerdeki kalın kızıl ipleri kurutarak toprağa karıştırırken,cesetlerin üzerlerinden atlayarak etrafı tanımaya, olabildiğince zihnimde bir harita oluşturmaya çalışıyordum. Devasa ağaçlarla çevrili, tuzaklarla dolu bir arazideydim. Gözlerinden tehlike fışkıran korkunç hayvanların saldırılarına karşı tetikte, birkaç sık ağacın birleşmesiyle oluşan karaltılardan uzak durarak ilerliyordum. Cansız varlıklara bile güvenilmeyen, ölü toprakların ortasında, hayatım için savaşıyordum. Hırstan yaratılmışçasına savaşacak, kendime bu acımasız dünyada yer bulacaktım. Zihnimde dolaşan tuhaf düşünceler, korkunç şiddette bir haykırmayla paramparça olmuştu. Hızlı adımlarla sesin kaynağına ulaştığımda küçük bir çocuğun, derisi tuhaf renkli varlıklardan biriyle savaştığını gördüm.Birkaç dakika sonra yem olacağını bilircesine, büyük bir kararlılıkla yaratığa engel oluyor, kendisine zaman kazandırıyordu. Fakat ona zarar vermediği her dakika daha da güçlenen varlık ona yemek gözüyle bakıyordu şimdiden. Yardım etmek kesinlikle yasaktı. Herkes kendi yeteneklerini keşfetmeli, özelliklerine göre hayatta kalmalıydı. Kardeşin Yota'yı da, ölümden korktuğun için kaybetmiştin. Seni ödlek aptal. Senin yaşamaya hakkın yok! Korkaklığın, başka bir çocuğu daha öldürecek... Büyük, devasa bir el boğazımı sıkıyordu sanki. Düşünceler nefes boruma yapışıyor, soluk almamı engelliyordu. Yardım edersem, ölebilirdim. Etmezsem küçük bir hata yüzünden hayatından olacaktı. Hızlı düşün Di. Acele et. Bir korkak olarak mı yaşayacaksın, yoksa ufaklığı kurtaracak mısın?
Kararsızdım. Yaratık büyüdükçe çocuğun gücü tükeniyor, gözyaşlarına boğuluyordu. Sen lanetli bir gerzeksin Di. Evinin yolunu asla bulamayacaksın.
Bardağı taşıran son damlaydı bu cümle. Hayatımı korkak olarak geçirmektense, ölümü tercih ederdim. Keskin kılıç, son olarak mor renge dönen varlığın kafasını bedeninden ayırmış, ben ise yeniden zeminle buluşmuştum.