Adopted by the Gunnarsens // Dutch story

Weeshuis

Hi, ik ben het nog altijd, Britt. 

Hier boven zie je mijn huis..... Ik weet het ziet er niet zo gezellig uit, maar alles gaat goed hier. Iedereen zorgt er voor elkaar. Het enige nadeel is dat ik hier altijd blijf en vriendinnen van mij gaan naar andere families en worden gelukkig, maar ik zit hier nog steeds. Ze zeggen dat ik een probleem kind ben en geen manieren heb voor een meisje van 16. Eigenlijk heb ik nog nooit iets verkeerd gedaan, maar de bazin kan me gewoon niet uitstaan omdat...... Ja, dat krijg je wel een beetje als je al 13 jaar met een kind zit opgescheept die je helemaal niet wou hebben.

'OPSTAAN!!!' roept Serpentina (eigenlijk noemt ze Serafina maar ze is gewoon een Serpent waardoor we haar zo noemen) 

Weeskinderen: 'JAA!' roepen we

Marie: 'Weer een dag die super saai zal worden!'

Ze is super lief en afgezien van dat is ze hier ook al al die jaren met me. Ik zou als ik ouder was haar meteen adopteren, maar ja..... Iedereen is zo dom om dat niet te doen.

Britt: 'Euhh, er komen weer nieuwe ouders vandaag...... Weer een dag dat ik afgewezen word,' en kijk haar geïrriteerd aan.

Marie: 'Ik ook hoor....' en ze zwaait naar me wanneer ze dat zegt.

Britt: 'Hah, jij bent super lief volgens iedereen. So ze willen je meteen als ze je leren kennen.'

Marie: 'Zeg, ze kunnen jou ook leren kennen en in jou een nog liever meisje vinden dan mij. We moeten op gesprek kom we gaan......'

Ze vertrok. Toen we er waren kregen we informatie van Serpentina over de ouders. 

Serpentina: 'De volgende ouders spreken Engels, eigenlijk Noors maar praat maar Engels tenzij ja Noors kan spreken? Natuurlijk kan niemand dat.' Maar ik bloos een beetje. Ik ben deels Noors. Mijn pap was oorspronkelijk uit Noorwegen, maar toen hij mam ontmoete kwam hij in België wonen. 

Serpentina: 'Ze hebben 2 zonen en 1 dochter, de zonen zijn beide 16 net als jij..' en ze wijst naar mij. Ik bloos. 'Hun dochter is 9 en vind het heel erg leuk om met mensen te spelen....' en ik zet een valse glimlach op.

Na een uur wachten mag ik eindelijk met de ouders gaan praten want ik moet altijd als laatste. Serpentina dacht altijd dat ze me toch niet wouden dus wou ze zo weinig mogelijk tijd aan me verspillen en liet ze me als laatste, maar deze keer was anders...... Ik liep naar binnen schudde hun handen en begon me voor te stellen.

Britt: 'Hi, ik ben Britt. Ik ben 16.'

Vrouw: 'Wow je kan Noors spreken. Dat had Serafina ons niet verteld. Maar ik ben Gerd Anne.' Ik schudde haar hand en de man sprak ook tot mij.

Man: 'Hi, ik ben Kjell Eric. Leuk je te ontmoeten en ja inderdaad Serafina had het ons niet verteld dat je Noors kon.'

Britt: 'Mijn vader was deels Noors en zo kan ik het, maar Serafina weet hier ook niets van af.'

K-E (Kjell Erik): 'Aah, en zoals je waarschijnlijk al hebt gehoord hebben we 2 zonen en 1 dochter. En we zouden het leuk vinden als wij voor jou mogen zorgen.'

Ik keek ze verbaasd aan. Maar hoe, ik heb ze nog niet eens goed gesproken.

G-A (Gerd Anne): 'We kenden je ouders...' ze keek even naar haar voeten. 'We moesten voor je zorgen als er iets zou gebeuren en moesten je nog iets vertellen, maar dat kan niet hier dat moet thuis gebeuren. We moesten hier mee wachten tot je oud genoeg was, 16 dus.'

Ik kreeg tranen in mijn ogen bij het horen dat ze mijn ouders kenden. Maar wat moesten ze me vertellen en waarom nu pas?? Ik knikte en ze gaven me een knuffel.

Britt: 'Was dit de reden dat niemand me nooit wou?' en ze knikten.

We vertrokken. Helemaal naar Noorwegen en daar naar Trofors. Dit is waar ik ga wonen en waar mijn vader woonde. Toen we thuis waren bracht K-E mijn koffers naar boven. De jongens en Emma waren niet thuis (de naam van Emma had ik al eerder horen vallen). 

G-A: 'Britt, kom even hier we gaan je iets heel erg serieus vertellen.'

Ik ging zitten en keek ze een beetje gespannen aan. Wat wouden ze me vertellen??...

Britt: 'Wat is er?'

K-J: 'Je bent niet zomaar een meisje die we adopteren, want je bent.........'

A/N: 

Hei allen sammen, cliffhanger......

Wat zou ze zijn???

En wat zouden de jongens en Emma van haar vinden........

Zou ze wel een echt familie lid worden????

Dat zie je allemaal in het volgend hoofdstuk.

~ME~