The Bad boy of mine

Κεφάλαιο 4💪

Καλησπέρα!/Καλημέρα!

Μέσα στην θολούρα των δακρύων και μέσα κάπου βαθιά στον υπνο μου ακούω κάτι ομιλίες αλλά δεν είμαι και σιγουρη και αποφάσιζω να μην δώσω σημασία και να αφεθω στον ύπνο μου.

➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖

Έχει περάσει κάνα δεκάλεπτο και δεν έχω κανει καμια κινηση να σηκωθω απλα κοιταω ενα δωμάτιο στο οποίο είμαι μέσα και δεν ξέρω τι δουλεια έχω κάπου άγνωστα για εμένα. Κάνω να σηκωθω αλλά με πιάνει ένας δυνατός πόνος και τοτε θυμαμε το εχθες. Αρχίζω να βουρκωνω και να αναρωτιέμαι γιατί είμαι τόσο ηλίθια που τον επέτρεψα να μου το κανει αυτό. Γιατι ρε γαμωτο? Θα μπορουσα να τον χτυπισω και να φύγω. Είμαι τόσο άχρηστη όπως έλεγε και αυτός. Σηκώνομαι απο το κρεβάτι και κάνω τα δυνατά μου να βρω ενα μπάνιο. Ανοίγω την πόρτα του δωματιου αθόρυβα και αρχίζω να ανοίγω πόρτες του πανω ορόφου. Αφού ανοιξω κάνα 2-3 πόρτες βρίσκω το μπάνιο. Πιάνω την πόρτα στα χέρια μου και την ανοίγω και μπαίνω γρήγορα μέσα. Βλέπω απο πίσω οτι έχει κλειδι ακόμα καλυτερα λέω απο μέσα μου. Την κλειδωνω. Βλέπω κάτι ντουλαπακια εκεί μπορεί να είναι αυτό που ψάχνω. Τα τραβάω να βγουν εξω βλέπω κάτι βαλιτσακια σακουλάκια χαρτιά και οτιδήποτε μπορεί κανεις δει εκεί μέσα. Αρχίζω να ψάχνω στα πανω ντουλάπια και βλέπω ενα σακουλάκι. Κάνω μύτες και το πιάνω στα χέρια μου με αποτέλεσμα να μην το κρατήσω καλά και να πεσει κάτω γεμίζοντας τον χώρο χαπακια. Ίσως αυτό να με βοηθήσει.

Λυγιζω τα γόνατα και καθομαι κάτω στο κρύο πάτωμα. Πιάνω ενα απο τα πολλά χαπακια και το σηκώνω πανω για να δω τι ειδος χάπια είναι αυτά. Απο περιέργεια σηκώνω το χερι μου και το κατεύθυνω προς το στόμα μου. Βγάζω την γλώσσα εξω και γευομαι με αυτό. Μπορω να πω οτι έχει ωραία γεύση. Το βάζω στο στόμα μου και το καταπινω. Αμέσως νιώθω μια χαλάρωση και περνώ ακόμα ενα και το καταπινω μονο μιας. Πεφτω πίσω και ξαπλωνω στο κρύο πάτωμα. Αυτό θα πει χαλάρωση. Είμαι λες οτι ξαπλωνω σε ενα λιβάδι και τριγύρω πετάνε χρωματιστές πεταλούδες. Ειναι τόσο χαλαρωτικο και θα ήθελα να πάω κάθε μέρα εκεί. Μέσα στο λιβάδι ακουω κάτι να χτυπάει "κάτι σαν πόρτα?". Γελαω με αυτό το πράγμα και αρχίζω να ξεκαρδιζομαι ώσπου να μην μπορω να πάρω ανάσα και αρχίζω να βηχαω. Αμέσως ξυπναω και βλέπω μπροστά μου μια σπασμένη πόρτα και εναν ξένο να με κοιτάει με απορία.

"Τι κοιτάς φιλε?"του λέω αποροντας με την ζωή του.

"Που τα βρηκες αυτά?"λέει οταν είναι έτοιμος να εκραγεί απο τα νεύρα.